Bir varmış bir yokmuş. Önce vakit içinde kalbur saman içinde mavi suların derinliklerinde küçük bir balık yaşarmış. Bu balığın ismi Taç’mış. Taç, çok güler yüzlü, şirin bir balık’mış. Lakin bir berbat huyu varmış oda kıskanç olması imiş. Herkesin en çok onu sevmesini, onunla konuşmasını istiyormuş. Lakin her şey onun istediği üzere olmamış.
Günlerden bir gün Taç doğum günü partisi hazırlamış ve bütün deniz canlılarını davet etmiş. O gün işi olmayan müsait olan herkes Taç’ın partisine gitmiş. Her şey çok hoşmuş, Taç’ın istediği üzere bütün ilgi onun üzerineymiş. Herkes evvel dans etmiş, içeceklerini içmiş, eğlenmiş ve sıra pasta kesmeye gelme gelmiş. Taç büyük bir sevinçle, mumlarını üflemiş ve pastasını kesmiş. Her şey istediği üzere olmuş, bütün ilgi onun üzerinde ve en beğenilen olan oymuş. Gün bitmiş, herkes meskenine gitmiş. Taç da yatağına yatmış, o gün yaptıklarını hayal ederken uykuya dalmış. Bir kaç gün sonra yakın arkadaşlarından biri olan, Pera’nın doğum günü varmış. Pera, heyecanla bütün arkadaşlarına davetiyesini vermiş ve hazırlıklarına başlamış. Taç arkadaşının doğum günü için çok memnunmuş lakin birazcık da kıskançlık başlamış. Zira o gün bütün ilgi Pera’nın üzerinde olacakmış. Taç, hazırlanmış ve arkadaşının doğum gününe gitmek için konuttan çıkmış. Peralara gittiğinde tıpkı Taç’ın doğum günün de olduğu üzere her yer süslenmiş, herkes eğleniyormuş. O günün gözdesi de Pera imiş. Lakin Taç, bu duruma biraz bozulmuş. Zira herkesin ilgisinin kendi üzerinde olmasını istiyormuş. Taç, Pera’nın üzerinde ki ilgiye daha fazla dayanamamış ve armağanını verip çabucak meskenine yanlışsız yüzmeye başlamış. Annesi Taç’ı kapıda görünce “Erken geldin” demiş. Taç “Evet, zira bütün ilginin Pera’nın üzerinde olmasına dayanamadım. Herkes beni sevmeli” demiş. Annesi Taç’ı yanına çağırmış ve onunla konuşmaya başlamış. “Bak anneciğim, bu sularda herkes eşittir. Balıkların, yüzgeçleri, yengeçlerin kıskaçları vardır. Kimileri çok büyük kimileri ise çok küçüktür. Fakat herkes eşittir. Kimse kimseden üstün değildir.” demiş. Taç “Ama ben daima en sevilen olmak istiyorum” demiş. Annesi “Her vakit en sevilen sen olamazsın hoş kızım. Ancak sen herkesi seven olabilirsin. Sen sevdikçe de sevilir, paha görürsün. Bunu unutma” demiş.

Taç, annesine hak vermiş. O günden sonra herkesi o sevmeye başlamış. Kimseyi kimseden ayırmamış ve kıskançlık yapmayı da bırakmış. Taç, kimseyi kıskanmadıkça daha çok sevilmeye başlamış. Masal da burada bitmiş.
Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.