Bir varmış bir yokmuş, önce vakit içinde kalbur saman içinde ormanın derinliklerinde yaşayan, Pofuduk isminde sempatik bir tavşan varmış. Pofuduk, kuşları, kelebekleri, arıları çok severmiş. Onların gökyüzünde özgürce uçmasına hayranmış. Her gün onların uçuşunu izler, onlar üzere uçmayı hayal edermiş.
Günlerden bir gün Pofuduk, ormanda yürüyüşe çıkmış. Kelebeklerin peşinden koşarken, yerde inleyen bir kelebek görmüş. Kelebeğin kanadı yaralanmış bir biçimde yerde yatıyormuş. Pofuduk çabucak kelebeği eline almış ve onu konutuna götürmüş. Konutta kanadını sarmış, ilaçlarını sürmüş, kısa müddette kelebek kendini güzel hissetmeye başlamış. Pofuduk ve kelebek sohbet ederken, Pofuduk en büyük hayalinin uçmak olduğundan bahsetmiş. Kelebekte arkadaşının bu hayalini hiç unutmamış. Günler geçmiş, kelebek artık düzgünleşmiş ve meskenine dönmeye karar vermiş. Pofuduğa yaptığı her şey için çok teşekkür etmiş ve vedalaşıp ayrılmışlar. Bir kaç ay sonra kelebek, elinde bir çok tüyle tavşanın konutuna gelmiş. Pofuduk gördükleri karşısında çok şaşırmış. Kelebek “Bu tüylerden sana kanat yapacağız, bizim kadar güzel uçamasan da hayalini gerçekleştirebilirsin” demiş. Pofuduk çok sevinmiş, kelebekle birlikte tüyleri kanat haline getirmişler. Bu kanatlar sayesinde Pofuduk, hayalini gerçekleştirmiş ve uçmaya başlamış.
Artık Pofuduk, kelebek ve öteki uçabilen arkadaşlarıyla birlikte gökyüzünde süzülüyormuş. O günden sonra Pofuduk, ormandaki öbür hayvanlara da yardım etmeye devam etmiş. Herkese “İyilik yaparsan, güzellik bulursun” demeyi de ihmal etmezmiş. Pofuduk’un kıssası, tüm ormanda yayılmış ve herkes ona hayranlıkla bakmaya başlamış. Gökyüzünde uçan minik tavşan, yeterlilikleriyle kalplerde taht kurmuş.
Daha fazla kısa masal okumak isterseniz Kısa Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
