Bir varmış bir yokmuş, önce vakit içinde kalbur saman içinde ormanın derinliklerinde, masmavi akan bir ırmağın kenarında yaşayan tavşan ailesi varmış. Bu tavşan ailesinin minik bir de yavruları varmış. Ona Yürekli derlermiş.
Cesur ismi üzere Yürekli bir tavşanmış. Lakin yaşı küçük olduğu için annesi ve babası ona konuttan çok uzaklaşmaması gerektiğini söylüyorlarmış. Yavuz ise bazen ailesinin kelamından çıkıp, konutundan uzaklaşıyormuş. Zira Gözü pek çok meraklı bir tavşanmış, ormanın her yerini inceler, ayrıntılıca bakarmış. Günlerden bir gün Cesaretli ormana oynak için çıkmış fakat bir an anne ve babasının kelamlarını unut ormanın derinliklerine gitmiş. Göz alıcı çiçekler, dev ağaçlar ve cıvıldayan kuşlar ortasında yürürken, Bahadır kendini kaybetmiş. Bir mühlet daha gördüklerinin keyfini çıkarmış lakin havanın kararmakta olduğunu fark edince etrafına bakınmış ve geri dönmek için yolu kaybettiğini anlamış. Gözü pek ağlamaya başlamış, onun ağlama sesini duyan bir baykuş çabucak yanına gitmiş. “Neden ağlıyorsun?” diye sormuş. Cesaretli “Yolumu kaybettim o yüzden konuta gidemiyorum. Annem ve babamı çok özledim” demiş. Baykuş çok üzülmüş “Sana yardım edeceğim lakin bir daha ailenden habersiz bu kadar uzaklaşma, olur mu?” demiş. Gözü pek, gözyaşlarını silerek “Tamam” demiş. Baykuş çabucak Cesur’un ailesinin yerini bulmak istemiş ve ormanda ki arkadaşlarına sormuş. Hayvanlar koklayarak baykuşa yolu tanım etmiş. Baykuş ve Yürekli kısa müddette, tavşan ailesini bulmuş.
Ailesine kavuşan Bahadır çok memnunmuş, herkese bir daha meskenden uzaklaşmayacağına dair kelam vermiş. O günden sonra da asla meskenden uzaklaşmamış. Baykuş ile de dost olmuşlar ve ormanda buluşup oyun oynamaya başlamışlar. Masal da burada bitmiş.
Daha fazla kısa masal okumak isterseniz Kısa Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
