Bir varmış, bir yokmuş. Küçük bir köyde Düş isminde küçük bir kız yaşarmış. Düş, öbür tüm çocuklardan epey farklı bir çocukmuş. İsminin manasını yaşantısı üzerinde tam olarak yaşarmış. Hayal, tıpkı ismi üzere çokça hayaller görürmüş. Gördüğü hayallerin birçoklarını çabucak unutuvermiş olsa da birçoklarını da birebir halde hatırlarmış.
Bir gece vakti Hayal yatağına gitmiş. Battaniyesini üzerine çekerek gözlerini kapamış. Derin mi derin bir uykuya yazmış. Bu uyku her zamanki uykularından hayli farklıymış. Her zamanki üzere çabucak bir hayal görmeye başlamış. Düş, uykusundan bir anda uyanıvermiş. Duşta kendisine tatlı bir sesin seslendiğini anımsamış. O ses Rüya’ya bir şeyler yapmak istediğinde üç sefer alkış çalmasını söylemiş. Düş, gördüklerine bir mana verememiş. Her zamanki üzere sıradan bir hayal olduğunu düşünmüş ve tekrar uyumaya başlamış. Düş, gözlerini kapatır kapatmaz birebir sesi işitir olmuş. Tekrar uykusundan uyanmış ve tekrar uykuya dalmış. Birebir ses tekrar kulağında çınlamış.
Rüya, daha evvel tıpkı rüyayı tekraren gördüğüne şahit olmamış. Bu hayalin farklı olduğunu anlamış ve kendisine söylendiği üzere üç defa alkış çalmış. Alkıştan çabucak sonra sağ elinde bir kalem görmüş. Bu kalem, muhakkak ki sihirli bir kalem imiş. Hayal, bu kalem ile ne yazarsa yazdığı şey gerçekleşiyormuş. Tabi ki bu kalemle yazmanın çok değerli bir kuralı varmış. O da bu kalemle yalnızca uygunlukların yazılabileceği ve kötülüklerin yazılamayacağı kuralı imiş.
Sihirli kaleme sahip olan Hayal, içinden geçirdiği tüm güzellikleri yazmaya başlamış. Yazmış olduğu yeterlilikler çok kısa bir müddet içerisinde bir bir gerçekleşmiş. Birden köyün havası değişmiş. Bunu fark eden Düş, kendisini çok keyifli hissetmiş ve sihirli kalem ile içinden geçirdiği tüm yeterlilikleri yazarak köyde yaşayan herkesin memnun olmasını sağlamış.
