Bir varmış, bir yokmuş. Bir vakitler, dağların ortasından kıvrılarak akan berrak bir dere varmış. Bu dere öylesine berrakmış ki, suyun içindeki her taş, yosun ve minik canlı pırıl pırıl görünürmüş. Derede yaşayan balıklar ise birbirinden farklı renklerde ve şekillerdeymiş.
Bu balıklar, suyun içinde dans eder üzere yüzermiş ve çocuklar derede oynarken onları izlemekten büyük keyif alırmış.
Derede yaşayan balıkların lideri, yaşlı ve bilge bir alabalıkmış. Bu alabalığın ismi “Bilgiç”miş. Bilgiç, deredeki tüm balıklara rehberlik eder, onları tehlikelerden korurmuş. Bir gün, Bilgiç’in en sevdiği öğrencilerinden biri olan minik bir balık, merakla yanına gelmiş. Bu balığın ismi “Parlak”mış zira pulları güneş ışığında adeta bir yıldız üzere parıldarmış.
“Bilgiç dede,” demiş Parlak, “biz neden daima bu derede kalıyoruz? Sanki derenin aşağısında neler var?”
Bilgiç derin bir nefes almış ve uzun beyaz bıyıklarını yavaşça sallamış. “Ah Parlak,” demiş, “dereyi terk etmek kolay değil. Aşağısı büyük ve bilinmeyen bir dünyadır. Ancak şayet sahiden öğrenmek istiyorsan, evvel kendini hazırlamalısın.”
Parlak, bu kelamlardan yürek almış. Öbür genç balıklarla konuşmuş ve bir küme kurmuş. Bu kümede Parlak’ın en yakın arkadaşları olan Sıçrayak ve Minik Kılçık da varmış. Sıçrayak, isminden da anlaşılacağı üzere dere boyunca en yükseğe sıçrayabilen bir balıkmış. Minik Kılçık ise kümenin en küçüğüymüş lakin epey uyanıkmış.
Grup, derenin aşağısına yanlışsız bir keşif seyahatine çıkmaya karar vermiş. Fakat seyahatlerine başlamadan evvel, Bilgiç onlara birkaç öğüt vermiş. “Unutmayın,” demiş, “birlikte hareket ederseniz inançta olursunuz. Ve her vakit dereden gelen seslere kulak verin; dere size rehberlik edecektir.”
Ertesi sabah, güneş birinci ışıklarını dağın tepesinden dökerken, Parlak ve arkadaşları yola koyulmuş. Dere, başlarda sakinmiş ve onlara beğenilen bir melodi fısıldıyormuş. Balıklar, yosunların ortasında saklanarak ve taşların ortasından geçerek ilerlemişler.
Bir mühlet sonra, dere genişlemiş ve akıntı hızlanmış. Balıklar heyecanla yeni görünümleri izlerken, Sıçrayak yüksek bir sıçrayış yapmış ve “İleride büyük bir şelale var!” diye bağırmış.
Şelaleye yaklaştıklarında, suyun gürültüsü kulaklarını doldurmuş. Şelale o kadar büyükmüş ki, balıklar evvel biraz korkmuşlar. Lakin Sıçrayak, “Bu şelale bir mani değil, bir fırsat!” demiş. Parlak ve Minik Kılçık, yüreklerini toplayarak akıntıya kapılmışlar. Şelaleden aşağı inerken suyun içinde dönüp durmuşlar, fakat sonunda kendilerini şelalenin altında bulmuşlar.
Şelalenin altı, balıkların daha evvel görmediği bir dünyaya açılıyormuş. Burada suyun içinde rengârenk çiçekler açıyor, büyük taşların ortasında devasa balıklar dolaşıyormuş. Parlak ve arkadaşları hayranlıkla etraflarına bakarken, yaşlı bir yayın balığı yanlarına yaklaşmış. Bu yayın balığı hayli iriyarıymış ve üzerinde yosunlar büyümüş.
“Hoş geldiniz, küçük yolcular,” demiş yaşlı yayın balığı. “Burası Büyük Göl. Lakin dikkatli olun, burada herkes dost değildir.”
Yaşlı balığın ihtarını ciddiye alan Parlak ve arkadaşları, gölün hoşluklarını keşfetmeye başlamışlar. Fakat kısa müddet sonra bir tehlikeyle karşılaşmışlar. Gölde yaşayan bir küme hırçın balık, yeni gelenleri kovalamaya başlamış.
Parlak ve arkadaşları, bu saldırgan balıklardan kaçmak için tüm suratlarıyla yüzmüşler. Sıçrayak, yeteneğini kullanarak taşların üzerinden sıçramış ve öteki balıklara yol göstermiş. Minik Kılçık ise zekâsını kullanarak bir yosun tüneli bulmuş ve bu tünelden geçerek arkadaşlarını kurtarmış.
En sonunda, hırçın balıklar pes etmiş ve Parlak ile arkadaşları tekrar sakin bir bölgeye ulaşmışlar. Bu maceradan çok şey öğrenmişler. Parlak, “Bilgiç haklıymış,” demiş, “büyük dünyada dostlar kadar düşmanlar da var. Lakin birlikte olursak her zorluğun üstesinden gelebiliriz.”
Balıklar, büyük gölde bir mühlet daha dolaşmış ve maceralarını tamamladıktan sonra, şelaleden üst çıkarak tekrar kendi dereye dönmüşler. Döndüklerinde, Bilgiç onları gururla karşılamış. “Şimdi gerçek birer kaşif oldunuz,” demiş.
O günden sonra, dere halkı Parlak ve arkadaşlarının hikâyesini dinleyerek büyümüş. Çocuklar derede oynarken, Parlak’ın maceralarını anlatır olmuş. Dere, yalnızca bir su kaynağı değil, tıpkı vakitte hayal gücünün ve yüreğin merkezi haline gelmiş.
Deredeki Balıkların Gizemli Macerası Masalı burada biterken, balıklar o hoş derede, yeni maceralar hayal ederek yüzmeye devam etmişler.
Deredeki Balıkların Gizemli Macerası Masalına benzeyen çocuk masalları okumak için temasa tıklayabilirsiniz.
