Bir varmış bir yokmuş. Önce vakit içinde kalbur saman içinde fare ile gelincik arkadaşlarmış. Pek görülmez lakin bu iki hayvan epeyce düzgün iki arkadaşmış. Fare ile gelincik adanın birinde tek başlarına yaşıyorlarmış. İkisi de etrafta olan fındıkları, kestaneleri bulur afiyetle yerlermiş.
Günlerden bir gün gelincik fareye “Bu adada yaşamaktan sıkıldım. Herkesin yaşadığı yere gitmeye ne dersin? Fare bu teklifi sevmiş gelinciğe “Tamam gidelim, lakin adada yaşıyoruz. Karaya nasıl geçeceğiz? diye sormuş. “Çok kolay” demiş gelincik. “Şurada duran tahtalardan bir tekne yapalı. Binip karaya geçelim” demiş. Çabucak gidip tahta almış, dişleri ile kendisi ve farenin sığabileceği kadar bir delik açmış. Daha sonra iki arkadaş tekmeye binip yola çıkmışlar. Yola çıktıktan bir müddet sonra karınları acıkmaya başlamış. Lakin yanlarına yiyecek hiçbir şey almamışlar. Gelincik ve fare açıklıktan uyumaya çalışmışlar. En sonunda gelincik uykuya dalabilmiş. Lakin fare uyuyamamış. Açlığını gidermek için yaptıkları teknenin altını kemirmeye başlamış. Gelincik ortada sırada gözünü açıp bakmış lakin fare gelincik her gözünü açtığında uyuyor numarası yapmış. Böylece fare tekneyi tabanına kadar kemirmiş. Su yavaş yavaş sızmaya ve tekne batmaya başlamış. Çok geçmeden iki arkadaş kendilerini suyun içinde bulmuşlar. Lakin gelincik suyu hiç sevmiyormuş ve bu yüzden çok kızmış. Zira tekenin nasıl battığını anlamış. “Niye bu türlü bir şey yaptın? Artık seni mahvedeceğim” demiş. Fare gelincikten çok korkmuş ancak iki arkadaş yüze yüze karaya çıkmışlar.
Karaya çıktıklarında gelincik “Şimdi sana gününü göstereceğim” demiş. Fare çok ıslağım biraz müsaade et konuşalım” demiş. Gelincik çok kızgınmış ve arkadaşının neden bu türlü yaptığını bir türlü anlamıyormuş. Fare “Arkadaşım çok özür dilerim, karnım çok açıkmıştı ve kendime mani olamadım” demiş. Gelincik “Bu yaptığın çok yanlış, senin aç gözlülüğün yüzünden az kalsın boğuluyorduk” demiş. Fare kusur yaptığını artık anlamış. Az kalsın onun yüzünden arkadaşı boğula bilirmiş. “Bir daha bu türlü bir kusur yapmayacağıma kelam veriyorum. Lütfen beni affet.” demiş. Gelincik farenin hakikaten üzgün olduğunu görmüş ve “Seni bir seferliğine affediyorum. Şayet bir daha aç gözlülüğüne yenilir hayatımı tehlikeye atarsan seni isimle affetmem” demiş. Fare gelinciğin onu affetmesine çok sevinmiş ve arkadaşı için çabucak kestane fındık toplamış ve iki arkadaş afiyetle yemişler. Masal da burada bitmiş.
Daha fazla Hayvan Masalı okumak isterseniz linke tıklayabilirsiniz.
