Bir varmış bir yokmuş. Önce vakit içinde kalbur saman içinde tatlı bir kız yaşarmış. Bu tatlı kızın ismi Zeynep’miş. Zeynep yaz tatillerinde dedesi ve nenesinin yanına sarfiyat onlarla birlikte kalırmış. Okulların bittiği bir yaz tatillerinde Zeynep yeniden nenesi ile dedesinin köydeki konutuna girmiş. Orada bir çok arkadaşı varmış ve o yüzden Zeynep köyünü çok seviyormuş.
Günlerden bir gün Zeynep arkadaşları ile birlikte ormana çilek toplamaya gitmiş. Ormanın içinde yürüyüp bir sürü çilek toplamaya başlamışlar. Zeynep arkadaşlarının biraz gerisinde kalmış. Ağaçların ortasından geçmişler, yüksek doruklara çıkmışlar bir mühlet sonra Zeynep arkadaşlarını göremez olmuş. Zira küçük kız arkadaşlarının oldukça gerisinde kalmış. Zeynep arkadaşlarını bulamayınca heyecanlanmış ve birden geldiği tarafı unutmuş. Seslenmiş seslenmiş lakin sesini kimse duymamış. En sonunda hava kararmaya başlamış. Zeynep de devayı ağaca çıkmakta bulmuş. Ağaca çıkan Zeynep ağlamaya başlamış. Bir müddet sonra kızın ağlamasını duyan Ayı Zeynep’in yanına gelmiş. Ayı “Niye ağlıyorsun küçük kız?” diye sormuş. Zeynep yolumu kaybettim ve dedem ile nenemin meskenine gidemiyorum” demiş. Ayı “Öyleyse gel ben seni götüreyim demiş” fakat Zeynep ayının büyüklüğünü görünce korkmuş ve teklifini reddetmiş. Bir kaç dakika sonra bir Kurt yanına gelmiş. “Neden ağlıyorsun?” diye Kurt da kıza sormuş. Zeynep ona da başından geçenleri anlatmış. Kurt birebir Ayının yaptığı üzere ona konuta gitmeyi teklif etmiş lakin Zeynep teklifi kabul etmemiş. Zeynep’in dedesi ile nenesi havanın kararması ile birlikte torunlarının meskene dönmemesinden korkmaya başlamışlar. Fakat biraz daha bekleyip o denli onu aramaya çıkmaya karar vermişler. Onlar konutta Zeynep’i beklerken bu sefer kızın yanına bir At gelmiş. “Merhaba hoş kız. Ağlamanı çok uzaklardan duydum ve buraya geldim. Neden bu kadar ağlıyorsun? Sana yardım edebilir miyim?” diye sormuş. Zeynep ormana çilek toplamaya geldiğini ancak arkadaşlarını kaybettiğini ve dönüş yolunu bulamadığını anlatmış. At “Sana meskenine kadar eşlik etmemi ister misin?” diye sormuş. Zeynep bu sefer atın teklifini kabul etmiş ve sırtına atlamış. At dört nala koşmaya başlamış. Bu Zeynep için inanılmaz eğlenceliymiş.
Bir mühlet sonra Zeynep ve At nenesi ile dedesinin konutuna gelmiş. At kuyruğu ile kapıyı çalmış ve nene kapıyı açınca Zeynep’i atın sırtında görmüş. Torunun döndüğüne çok sevinmiş ve çabucak küçük kızı attan alıp sarılmış. Zeynep başından geçenleri anlatmış ve yaşlı karı koca atın torunlarına yaptığı yeterlilik karşısında cet çok teşekkür etmişler. Çabucak cet havuç, salatalık ve saman vermişler. At hem düzgünlük yapmış ve hem de karnını doyurmuş. Zeynep’te atta çok memnunmuş. Zeynep cet ormana geri dönememesini onunla birlikte kalmasını teklif etmiş. At teklifi seve seve kabul etmiş ve o andan itibaren çok âlâ iki arkadaş olmuşlar.
Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
