Bir varmış bir yokmuş… Önce vakit içinde kalbur saman içinde tabiatta birebir bahçe de yaşayan karınca ve böcek varmış. Karınca bilindiği üzere çok çalışkanmış. Böcek ise karıncanın bilakis bütün gün yatar keyfine bakarmış. Yazın yiyecek bulmak kolay ancak kışın çok zormuş. Yağmur başladığında, en berbatı de kar yağdığında yiyecek bir lokma bulamazlarmış. Böcek de karınca harıl harıl çalışırken yan gelip yatar, yattığı yerden de karınca ile sohbet edermiş.
Karınca yazın başlarında tekrar çalışmaya başlamış. Bu sefer yiyecek bulmak için böceğin de gelmesini istemiş. Lakin böcek kabul etmemiş “Bugün kendimi pek âlâ hissetmiyorum o yüzden seninle gelemem” demiş. Karınca “Tamam” deyip yoluna devam etmiş. Sonraki gün karınca tekrar yola çıkmış ve tekrar böceğin konutuna gelmiş, kapıyı çalmış, böcek açmış. Karşısında tekrar karıncayı gören böcek şaşırmış “Hayırdır arkadaş yolunu mu kaybettin?” demiş. Karınca “Hayır yolumu kaybetmedim. Senin için endişeleniyorum o yüzden benimle yiyecek bulmaya gelmeni istiyorum” demiş. Böcek karıncanın onun için neden endişelendiğini anlamamış ancak bugün de onun gitmeyeceğini, işinin olduğunu söylemiş ve karıncayı uğurlamış. Karınca söylene söylene yiyecek bulmaya devam etmiş. Akşam olunca konutuna geri dönmüş ve dinlenmeye başlamış. Sonraki sabah karınca yeniden çok erken saatte kalkmış, sporunu yapmış, kahvaltısını yapmış ve iş saati gelince hazırlanıp konuttan çıkmış. İçinden “Bu senin son talihin Böcek, kışın kapıma gelirsen sana bir lokma yemek vermem” demiş. Karınca fikirlere dalmışken böceğin konutuna gelmiş bile. Çabucak kapıyı çalmış ve böcek kapıyı açmış. “Oooo Karınca arkadaşım güzel geldin, bu sefer neye geldin?” demiş. Karınca “Bak böcek artık işe koyulmalı ve kış için hazırlık yapmalısın. Bu kış ser geçeceğe benziyor yazın bile yiyecek bulmak çok sıkıntı. Kışı düşünemiyorum bile” demiş. Böcek “Bu kadar sıkıntı etme karıncacım şüphesiz yiyecek bulurum, bu yaz gününde bu sıcakta çalışmak çok zor” demiş. Karınca “Kışın soğuk da şayet kapıma gelirsen bu kış sana tek bir lokma bile vermeyeceğim, haberin olsun. Soğuktan ve açlıktan titrerken, ben ise sıcak ve yiyecek dolu olan konutumda sana bakıp güleceğim” demiş ve böceğin konutunu terk etmiş. Böcek kapıyı kapatıp içeri girmiş ve karıncayı hiç umursamamış. Karınca o gün de işini bitirip konutuna geri dönmüş.
Böcek o gece bir görmüş ve hayalinden çok etkilenmiş. Düşünde, kış gelmiş ve havalar çok soğumuş. Karıncanın dediği üzere etrafta yiyecek hiç bir şey yokmuş. Her taşın altına bakmış, her deliğe girmiş ancak bir türlü yiyecek bir şey bulamamış. Karıncanın kapısa gitmiş fakat karınca kapıyı açmamış bile. Elleri boş meskenine geri dönmüş ve açlıktan bütün gece midesi ağrımış. Böcek kan ter içinde uyanmış ve gördüklerinin bir hayal olduğunu anlamış derin bir oh çekmiş. Sabah olunca erkenden kalkmış ve çabucak karıncanın meskenine gitmiş. Kapıyı çalmış ve karınca kapıyı açmış. Karşısında böceği gören karınca çok şaşırmış “Hayırdır böcek arkadaş?” diye sormuş. Böcek sen çok haklıydın dün söylediklerin gece düşüme girdi. Ben kışın o duruma gelmek istemiyorum çabucak çalışmam lazım. Haydi gel bugün birlikte gidelim” demiş. Karınca arkadaşını daha fazla üzmemek için “Tamam geliyorum” demiş ve birlikte çok hoş bir iş günü geçirmişler.
Daha fazla hayvan masalı okumak isterseniz Hayvan Masalları kategorimizi inceleyebilirsiniz.
