Bir varmış, bir yokmuş. Önce vakit içinde kalbur saman içinde ördekleri olan bir adam varmış. Bu adam meskeninin bahçesine küçük bir havuz yapmış ve ördeklerine o havuzda bakıyormuş. Fakat gelin görün ki, ördeklerin sahibi, hayvanlara yemlerini vaktinde vermiyormuş. Hatta birtakım günler yem vermeyi bile unutuyormuş. Bu süreç günlerce bu türlü devam etmiş. Fakat ördekler artık bu duruma çok kızmış. Sahiplerinden tek istedikleri, vaktinde yemlerini vermesiymiş. Bütün ördekler bu husus hakkında bir karar varmışlar. Yumurtlamamak! Tahminen yumurta alamazsa, ördekleri vaktinde yem verebilirmiş.
Ertesi gün bütün ördekler uyanmış. Havuzun içinde yüzmeye başlamışlar. Beklemişler, beklemişler ne gelen varmış, ne yem veren. Akşam üstü olmuş ve sahipleri yumurtaları almak için gelmiş. Ancak bir tane bile yumurta bulamamış. Gelmişken ördeklere de yem vermiş ve meskenine geri dönmüş. Ördekler, yemlerini yemişler ve uykuya dalmışlar. Sabah olmuş, ördekler tekrar uyanmış ve karınları hayli açmış. Sahiplerini beklemişler her vakit ki üzere, lakin yeniden gelmemiş adam. Akşam üstü olmuş ve yumurtayı almak için tekrar gelmiş. Ancak ördekler o günde adama yumurta vermemiş. Ördekler ve adam ortasında ki inatlaşma günlerce sürmüş. Ne adam yemleri vaktinde vermiş nede ördekler adama yumurta vermiş. Lakin bir gün adam bu durumdan sıkılmış. Ördeklerin neden yumurta vermediğini bir türlü anlamamış. En sonunda bu işin ustası olan birine gitmeye, akıl müracaata karar vermiş. Bizim adam, kanatlı hayvan bakımında usta olan köylüye gitmiş ve kaygısını anlatmış. “Ben elimden geleni yaptım abi, ördekler bir türlü yumurtlamadı” demiş. Köylü “Allah Allah, bu nasıl olur, ördeklerin her gün yumurtlaması lazım. Sanki bir şeyi yanlış mı yapıyorsun?” diye sormuş. Adam “Aslında yanlış bir şey yapmıyorum, aklıma geldiğinde yem veriyorum. Ördeklere diğer ne yapılır?” demiş. Köylü adam, ördeklerinin sahibine “Şimdi nerede yanlış yaptığını anladım. Bak kardeşim, ördek, tavuk, kedi, köpek demeden bütün canlılara sevgiyle bakman, onları önemsemen lazım” demiş. “Her sabah kalkıp onlara da günaydın demelisin, yemlerini vermeli, onları sevmelisin” demiş. Adam şaşkınlık içinde dinlemiş. “Demek ki benim de yanlışım buymuş” demiş ve adama teşekkür edip konutuna geri dönmüş.
Ertesi gün köylü adamın dediği üzere yapmış. Sabah kalkmış ördeklerin yanına gitmiş, onları sevmiş yemlerini vermiş. Ördekler bu duruma şaşırmış ancak çok da güzellerine gitmiş. Adamın bu davranışı her gün devam etmiş. Ördekler de ona olan teşekkürünü yumurtlayarak etmişler. Adam ve ördeklerde artık hayatlarından çok memnunmuş. Masalda burada bitmiş.
Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
