Bir varmış, bir yokmuş. Bir vakitler, uzak diyarlarda, çiçeklerle bezeli, kuş cıvıltılarıyla dolu küçük bir köyde, Elif isminde küçük bir kız yaşarmış. Elif, masallara ve büyülü kıssalara bayılır, bilhassa de diş perisiyle ilgili masalları dinlemeye doyamazmış.
Annesi her akşam ona diş perisi masalları anlatır, Elif de büyük bir hayranlıkla dinlermiş. Annesi dermiş ki, “Bir gün dişin düştüğünde, diş perisi gelip onu alacak ve sana çok özel bir ikram bırakacak.”
Günler geçmiş, haftalar su üzere akmış ve Elif’in birinci süt dişi sallanmaya başlamış. Elif, bu duruma hem sevinmiş hem de biraz endişelenmiş. Her sabah aynada dişine bakar, “Acaba bugün mü düşecek?” diye düşünürmüş. Annesi ona, “Diş perisi, yalnızca düşen dişleri alabilir,” demiş. Bu yüzden Elif, dişini daha da ihtimamla denetim etmeye başlamış, zira diş perisinin gelmesini çok istiyormuş.
Bir sabah, Elif okulda arkadaşlarıyla sevinç içinde oyun oynarken, ağzında tuhaf bir his fark etmiş. Lisanını yavaşça dişine dokundurduğunda, dişinin daha da gevşemiş olduğunu anlamış. “Bu diş her an düşebilir!” diye düşünmüş, fakat bu niyet ona hem heyecan hem de hafif bir kaygı vermiş. “Acaba düştüğünde canım yanar mı?” diye telaşla içinden geçirmiş.
Öğleden sonra okul çıkışı, Elif meskene giderken karnı acıkmış ve çantasındaki elmayı çıkarmış. Birinci ısırığı aldığında, bir şeylerin aksi gittiğini çabucak anlamış. Dişini denetim etmek için lisanını hareket ettirdiğinde, bir boşluk hissetmiş. Elif durup, elini ağzına götürmüş ve işte o an, küçük beyaz dişini avucunda bulmuş. Şaşkınlık ve sevinçle dişine bakarken, içinde büyük bir heyecan dalgası hissetmiş. “Dişim hakikaten düştü!” diye düşünmüş, artık diş perisinin geleceğine eminmiş.
Eve varır varmaz, Elif kapıyı süratle açmış ve annesine seslenmiş, “Anne, bak! Dişim düştü!” Annesi mutfaktan gelmiş, Elif’in elindeki küçük dişi görünce sevinçle gülümsemiş. “Harika, Elif! Bu gece diş perisi katiyetle gelecek. Çabucak dişini yastığının altına koymalısın, bakalım sana ne getirecek?” demiş.
Elif, annesinin kelamlarıyla daha da heyecanlanmış ve çabucak dişini yastığının altına yerleştirmiş. O geceyi sabırsızlıkla beklemeye başlamış. İçinden, “Acaba diş perisi nasıl biri? Bana ne getirecek?” diye düşünmüş ve bu merakla gözlerini kapatmış.
Gece yarısı olmuş, Elif derin uykudayken odasında hafif bir esinti hissetmiş. Bu esintiyle birlikte, odanın içinde yumuşak bir ışık belirmiş. Bu ışık, diş perisinin gelişiymiş. Küçük kanatları yavaşça titreşen diş perisi, ışığın içinden süzülerek odaya girmiş. Altın sarısı saçları, beyaz elbisesinin üzerine dökülürken, odada sihirli bir hava yaratmış.
Diş perisi, Elif’in yastığının yanına sessizce yaklaşmış. Küçük elleriyle yastığın altındaki dişi bulmuş ve nazikçe avucuna almış. Sonra, cebinden minik bir yıldız çıkarmış ve yavaşça Elif’in yastığının altına bırakmış.
O gece, diş perisinin aklında özel bir plan varmış. Elif’e yalnızca bir ikram bırakmakla kalmayıp, onunla hayalinde buluşmak istemiş. Elif, tatlı bir duşun içinde kendini büyülü bir ormanda bulmuş. Bu orman, gökkuşağı renklerinde çiçeklerle dolu, ışıklarla parlayan bir yer olarak gözlerinin önünde belirivermiş. Tam bu sırada, ormanın ortasında apansız bir ışık parlamış ve karşısında diş perisi belirivermiş. Elif şaşkınlıkla, “Sen diş perisisin!” diye bağırmış.
Diş perisi nazikçe gülümsemiş ve “Evet, Elif. Benim. Sana çok özel bir sır vermek istiyorum,” demiş. Elif’in elinden tutmuş ve onu ormanın derinliklerine yanlışsız yönlendirmiş. Yol boyunca etraflarında parlak yıldızlar ve ışıklar dans ediyormuş.
Biraz yürüdükten sonra, Elif devasa bir ağacın önünde durmuş. Bu ağaç altın renginde parlıyormuş ve kollarından yüzlerce küçük kutu sarkıyormuş. Diş perisi, Elif’e dönerek, “Bu kutular, dünyadaki bütün çocukların düşen dişlerini saklar. Her diş, o çocuğun büyüme öyküsünün bir kesimidir. Senin dişin de burada saklanacak ve her vakit sana yürek ve güç verecek,” demiş.
Elif, diş perisinin anlattıklarına hem şaşırmış hem de içinde büyük bir huzur hissetmiş. Bu sır, ona kendini çok özel hissettirmiş. Diş perisi, Elif’e son bir defa gülümseyerek, “Artık uyanma vakti geldi, Elif. Fakat bil ki, ben her vakit seninle olacağım. Ne vakit bana gereksinim duyarsan, yalnızca kalbini dinle,” demiş.
Elif birden teğe yatağında sıçrayarak uyanmış. Gözleri heyecanla parlıyormuş. Çabucak yastığının altına uzanmış ve orada, parıldayan küçük bir yıldız bulmuş. Bu yıldız, diş perisinin ona bıraktığı sihirli bir ikram imiş. Elif, yıldızı avucunda tutup sıkıca kavramış ve yüzünde kocaman bir gülümseme belirmiş. Annesine sabah olduğunda düşünde diş perisini gördüğünü anlatmış, fakat o küçük yıldızın sırrını kendine saklamış. Bu yıldız, Elif için çok özel ve pahalı bir hatıra olmuş.
O günden sonra, Elif’in her düşen dişi için bir heyecanı olurmuş. Her keresinde dişini yastığının altına koyar, diş perisinin ona ne getireceğini merakla beklerdi. Her sabah uyandığında, yastığının altında küçük lakin manalı ikramlar bulurmuş; bazen minik bir taş, bazen parlayan bir boncuk. Diş perisi, her seferinde Elif’e cüret ve umut dolu bir ikram bırakırmış.
Zamanla Elif büyümüş ve süt dişlerinin yerini yenileri almış. Fakat diş perisinin ona verdiği yürek ve umut, kalbinde her vakit yaşamış. Elif, diş perisinin ona öğrettiği üzere, büyümenin ve değişmenin ne kadar hoş bir şey olduğunu öğrenmiş. Her gece uykuya dalmadan evvel, o küçük yıldızla avucunda, diş perisinin daima yanında olduğunu bilerek huzurla uyumuş.
Ve böylelikle, diş perisi ile Elif ortasındaki bağ hiç kopmamış. Elif büyüse de, kalbindeki o küçük yıldız üzere, diş perisinin sihri daima onunla kalmış. Elif ve Diş Perisi masalı burada bitmiş, fakat Elif’in cüret dolu maceraları daha yeni başlamış.
Elif ve Diş Perisi Masalına benzeyen masallar okumak için temasa tıklayabilirsiniz. En hoş masalları dinlemek için ise Youtube kanalımızı ziyaret edebilirsiniz.
