Emir’in Denizaltı Macerası Masalı: Bir varmış, bir yokmuş. Bir vakitler, uzak diyarların birinde, denizin kıyısında küçücük bir kasaba varmış. Bu kasabada, denizi herkesten çok seven Buyruk isminde bir çocuk yaşarmış.
Emir küçük yaşlardan itibaren, denizin altındaki gizemli dünyayı keşfetmeyi hayal eder, derinliklerde gizli kalmış sırların ne olabileceğini düşünürmüş. Saatlerce kıyıda oturur, denizin durmaksızın kıyıya vurduğu dalgaların sesini dinler, her bir dalgada denizin ona bir şeyler anlatmaya çalıştığını hissedermiş.
Bir sabah, güneşin birinci ışıkları ufku aydınlatırken, Buyruk büyük bir heyecanla uyanmış. Bugün, uzun vakittir hayalini kurduğu keşif seyahatine çıkacağı günmüş. Her bir ekipmanı dikkatlice denetim ederek, dalış gruplarını itinayla giyinmiş.
Kasabanın bilge ve yaşlı balıkçısı, Emir’in bu seyahate çıkacağını öğrenmiş ve ona uğurlu bir armağan vermeye karar vermiş. Bu ikram, kuşaklardır kasabada saklanan eski bir haritaymış. Harita, denizin en derin ve en karanlık noktalarına giden yolu gösteriyormuş. Haritanın üzerindeki çizimler ve semboller, denizin sırlarını anlatan eski efsanelerle doluymuş.
Efsaneye nazaran, haritanın işaret ettiği bu derinliklerde, daha evvel hiçbir insanın görmediği sırlar gizliymiş; denizin kalbi olarak bilinen bu yerde, tabiatın en büyük sırları yatıyormuş. Buyruk, bu haritayı eline alırken, kalbinde bir heyecan dalgası hissetmiş. O an, denizin onu beklediğini, onu çağırdığını bir kere daha anlamış.
Emir, hazırlıklarını tamamladıktan sonra kayığına binmiş ve yavaşça denizin ortasına hakikat kürek çekmeye başlamış. Her kürek darbesiyle birlikte, suyun yüzeyinde oluşan küçük dalgalar, güya onu denizin kalbine yanlışsız yönlendiriyormuş.
Emir, güneş ışıkları suyun üzerinde dans ederken, etrafındaki bu büyülü görünüme bakmış ve içindeki heyecan daha da artmış. Maskesini takmış, derin bir nefes almış ve suya dalmış. Suya girer girmez, onu saran serinlik ve sessizlik, güya Emir’i denizin derinliklerindeki bilinmeyen dünyaya davet ediyormuş.
Emir, derinlere indikçe etrafındaki ışık giderek azalmaya başlamış, suyun mavi tonu yerini yavaş yavaş karanlığa bırakmış. Her bir kulaç attığında, etrafı daha da karanlıklaşıyormuş ancak karanlığın içinde bir an bile tereddüt etmemiş; zira biliyormuş ki asıl keşifler bu derinliklerde gizliymiş.
Emir fenerini yakmış ve bir anda, önünde büyüleyici bir dünya belirmiş. Rengârenk balıklar, parlak mercanlar ve daha evvel hiç görmediği, formu şemali değişik canlılar Emir’in etrafında adeta dans ediyorlarmış. Bu canlıların şık hareketleri ve etraflarındaki renk cümbüşü, Emir’in gözlerini kamaştırmış. O an, denizin derinliklerinde ne kadar büyülü ve eşsiz bir dünyanın gizli olduğunu farketmiş.
Bir müddet derinlerde yüzdükten sonra, karşısına büyük ve gizemli bir mağara çıkmış. Bu mağara, haritanın tam olarak gösterdiği yermiş. Buyruk, mağaranın girişine yaklaştıkça, kalbindeki heyecan gittikçe artıyormuş. Derin bir nefes almış ve dikkatlice mağaranın içine yanlışsız yüzmeye başlamış.
İçeri girdiğinde, gördüklerine inanamamış. Duvarlar, Emir’in daha evvel hiç görmediği cinsten parlak taşlarla kaplıymış. Bu taşlar, güya binlerce yıldır burada, derinliklerde gizli bir sır üzere duruyormuş. Parıltıları mağaranın içini aydınlatıyor ve Emir’e denizin derinliklerinde yatan tarih ve gizemleri fısıldıyormuş.
Emir, mağaranın sonunda büyük bir odacığa ulaşmış. Odacığın ortasında, ihtişamıyla göz kamaştıran devasa bir kabuk duruyormuş. Kabuk, etrafına yayılan hafif bir ışıkla parlıyor, etrafındaki karanlığı adeta delip geçiyormuş.
Emir, bu büyüleyici görüntüyü hayranlıkla izlerken, kabuğun içinde yer alan, göz alıcı bir inciyi fark etmiş. Bu inci, güya denizin kalbi üzere ışıldıyormuş; Buyruk, ona yaklaştıkça içindeki heyecanı daha da büyümüş.
Tam inciyi almak üzere elini uzatmış ki, birdenbire önünde yaşlı bir deniz kaplumbağası belirmiş. Kaplumbağa, yılların verdiği bilgelikle Emir’e derin bakışlarını yöneltmiş. Bakışları, denizin bütün sırlarını biliyormuş üzere bilgi ve sakinlikle doluymuş.
Yavaşça başını kaldırarak Emir’e şöyle demiş: “Bu inci, denizlerin kalbidir. Onu alabilmek için denizin derinliklerinde gizli olan sırları anlaman ve bu sırları sonsuza dek koruyacağına kelam vermen gerekir.”
Emir, kaplumbağanın kelamlarını dinlerken, onun ne demek istediğini yavaş yavaş kavramış. İnci, denizde gördüğü bütün hoşlukların ve huzurun bir sembolüymüş. Bu yüzden yerinde kalması gerekiyormuş. Buyruk de bunu farketmiş ve onu almaktan vazgeçmiş.
Kaplumbağaya dönüp kararlı bir sesle, “Denizin sırlarını koruyacağıma kelam veriyorum,” demiş. Kaplumbağa, Emir’in bu kelamından çok memnun olmuş. Başını yavaşça sallayarak, Emir’e şöyle demiş: “Bu kararlılığın beni keyifli etti, genç dalgıç. Artık sana denizlerin en büyük sırrını açıklayacağım: Bu mağaranın duvarlarına dikkatlice bak. Bu duvarlar, denizlerin geçmişini ve geleceğini içinde saklar. Burada, vaktin akışı durur ve denizlerin hikâyesi taşlara işlenmiş bir halde karşına çıkar.”
Emir, mağaranın duvarlarına tekrar bakmış ve fark etmiş ki, her bir taşta denizin tarihi yazılıymış. Geçmişin izleri, geleceğin umutları, hepsi bu taşlarda gizliymiş. O an, Buyruk denizin ne kadar derin bir bilgiye ve sırlara sahip olduğunu ve bu sırların korunması gerektiğini anlamış.
Sonunda Buyruk, mağaranın derinliklerinden çıkmış ve yüzeye yanlışsız yüzmeye başlamış. Her kulaçta, denizin büyüleyici hoşlukları ve sırları zihninde canlanıyormuş. Artık deniz, onun için yalnızca bir macera ya da keşif alanı değil, korunması gereken kutsal bir hazine olmuş.
Yüzeye yaklaştıkça, suyun üstündeki ışık yavaş yavaş belirmiş. Buyruk, suyun yüzeyini aştığında, gökyüzü ona mükemmel bir gün batımıyla selam vermiş.
Emir’in bu macerası, kısa müddette kasaba halkı ortasında lisandan lisana dolaşmaya başlamış. Artık herkes Denizin yalnızca bir geçim kaynağı değil, birebir vakitte korunması gereken kıymetli bir hazine olduğunu anlamış.
Emir’in Denizaltı Macerası masalına benzeyen “Uyku Masalları” okumak için ilişkiye tıklayabilirsiniz. Masal dinlemek için ise Youtube kanalımızı ziyaret edebilirsiniz.
