Bir varmış bir yokmuş, ortaokula yeni başlamış tatlı mı tatlı bir kız varmış. İsmi Gizem’miş. Gizem, çok meraklı ve öğrenmeyi seven bir çocukmuş. Ailesi onu her vakit takviyeler, okulda başarılı olması için her türlü imkânı sağlarmış. Bu yıl Gizem’in hayatında çok değerli bir değişiklik olmuş: Birinci sefer kendi telefonu olmuş!
O sabah Gizem’in gözleri heyecandan parlıyormuş. Annesi kahvaltı masasında otururken, babası büyük bir kutuyla içeri girmiş. Kutunun üzerindeki logoyu görünce Gizem’in kalbi yerinden çıkacak üzere olmuş. “Bu benim mi?” diye sormuş şaşkınlıkla.
Babası gülümseyerek başını sallamış. “Evet, canım. Ortaokula başladın, sorumluluklarını yerine getiriyorsun. Artık bir telefona sahip olmanın vakti geldi,” demiş.
Gizem kutuyu açarken elleri titriyormuş. Kutunun içinden parlak, yeni bir telefon çıkmış. Gizem heyecanla telefonu eline almış, ancak birebir vakitte içinde hafif bir kaygı da varmış. Telefon ona çok yeni ve karmaşık görünüyormuş. Bu kadar büyük bir sorumluluğu taşımak onun için biraz ürkütücüymüş.
Annesi bu durumu fark etmiş ve yumuşak bir sesle, “Merak etme, Gizem. Telefonu hakikat kullanmayı öğreneceksin. Fakat unutma, bu yalnızca bir cümbüş aracı değil. Birebir vakitte seni tehlikelerden koruyabilen bir araç. Sorumlu bir formda kullanırsan, her şey yolunda masraf,” demiş.
Gizem başını sallamış, fakat aklında birçok soru varmış. Sanki arkadaşları üzere toplumsal medyaya mı katılmalı? Oyunlar mı indirmeli? Yoksa yalnızca ailesiyle konuşup, dersleri için mi kullanmalı? Bu sorular başında dönüp dururken, okul vakti gelmiş.
Okulda, Gizem yeni telefonunu sınıf arkadaşlarına göstermek istemiş, ancak birebir vakitte telefonun nasıl çalıştığını tam bilmediği için biraz utangaç davranmış. Öğlen ortası geldiğinde, en yakın arkadaşı Ayşe yanına gelmiş ve “Vay, yeni telefon mu aldın?” diye sormuş. Gizem başını sallamış, telefonu çantasından çıkarmış.
Ayşe telefonun özelliklerine bakarken, “Hadi bir oyun indirip oynayalım!” demiş. Gizem ne yapacağını bilememiş, zira ailesi telefonda oyun oynama konusunda dikkatli olmasını söylemişti. Ayşe’nin ısrarlarına karşın, “Belki daha sonra,” demiş nazikçe.
O gün okuldan meskene döndüğünde, Gizem telefonu nasıl kullanacağı konusunda kararsızmış. Babası işten gelince ona bir sorusu olup olmadığını sormuş. Gizem biraz utangaç bir formda, “Babacım, arkadaşlarım telefonlarında daima oyun oynuyor. Ben de oynayabilir miyim?” diye sormuş.
Babası derin bir nefes alarak, “Gizem, telefonunda oyun oynayabilirsin, lakin bunu istikrarlı bir halde yapmalısın. Telefonunu yalnızca oyun oynamak için kullanırsan, vaktini boşa harcarsın. Onu sana yararlı olacak şeyler için de kullanabilirsin. Mesela derslerin, araştırmaların ve ailemizle irtibat kurmak için. Oyunlar eğlenceli olabilir, lakin senin sorumlulukların daha değerli,” demiş.
Gizem babasının söylediklerini dikkatle dinlemiş. “Haklısın babacım,” demiş ve telefonu kullanma konusunda daha dikkatli olmaya karar vermiş. O gece telefonu nasıl ayarlayacağını öğrenmek için internette araştırma yapmış. Ayrıyeten telefonun alarmını kurmayı ve uygulamaları nasıl kullanacağını öğrenmiş. Fakat, toplumsal medyayı ve oyunları sonlu bir halde kullanma kararı almış. Onun için öncelik, derslerine ve ailesiyle olan bağlantıya değer vermekmiş.
Ertesi gün okulda arkadaşları ona tekrar oyunlar indirmesi için baskı yapmışlar. Lakin Gizem, “Oyunlar eğlenceli fakat telefonumla daha yararlı şeyler yapabilirim,” diyerek kendine inançla yanıt vermiş. Arkadaşları şaşırmış lakin tıpkı vakitte onu takdir etmişler. Zira o, telefonunu şuurlu bir formda kullanmayı başarmış.
Zaman geçtikçe, Gizem telefonunu sorumluluklarını yönetmek için kullanmaya başlamış. Telefonun takvimine imtihan tarihlerini ve ödevlerini kaydediyor, ailesiyle haberleşiyor ve derslerine yardımcı olacak uygulamalar indiriyormuş. Annesi ve babası, onun bu kadar olgun bir halde telefonunu kullanmasından çok mutluymuş.
Bir gün okulda öğretmeni, sınıfa teknoloji hakkında bir ödev vermiş. Herkesin teknolojinin yararları ve ziyanları üzerine bir araştırma yapmasını istemiş. Gizem çabucak heyecanlanmış. Telefonunu bu ödev için nasıl kullanacağını düşünmüş. Birinci sefer bir ödevi için telefonundan faydalanacakmış.
Evde oturup telefonunu açmış ve internetten teknolojinin yararları ve ziyanları üzerine makaleler bulmaya başlamış. Annesi ona mutfaktan seslenmiş: “Gizem, bakıyorum ki telefonunu nitekim yararlı işler için kullanıyorsun!”
Gizem, annesine gülümseyerek yanıt vermiş: “Evet anne, telefon yalnızca oyun oynamak için değil. Ödevlerimde de çok işe yarıyor.”
Ödev günü geldiğinde, Gizem sınıfta araştırmalarını paylaştığında öğretmeni onu tebrik etmiş. “Harika bir iş çıkarmışsın, Gizem. Teknolojiyi gerçek kullanmanın kıymetini çok yeterli anlamışsın,” demiş.
Gizem o gün konuta dönerken kendini çok memnun hissetmiş. Telefonun yalnızca bir cümbüş aracı olmadığını, onu sorumlu bir biçimde kullanarak ne kadar yarar sağlayabileceğini öğrenmiş. Hem ailesi, hem öğretmenleri, hem de arkadaşları ona çok güvendiği için kendisiyle gurur duyuyormuş.
Böylece Gizem, hayatında değerli bir adım atarak, telefonunu hem eğlenmek, hem de öğrenmek için istikrarlı bir biçimde kullanmayı başarmış. Gizem’in Birinci Telefonu Masalı da, Gizem’in sorumluluğu ve şuurlu kullanımı herkes için hoş bir örnek olmuş.
Gizem’in Birinci Telefonu Masalına benzeyen uyku masalları okumak için kontağa tıklayabilirsiniz.
