Gizli Cipsler Büyük Dersler Masalı: Bir varmış, bir yokmuş. Gökyüzünün her sabah masmavi olduğu, ağaçların yemyeşil yapraklarla dolu olduğu, kuşların müzikler söylediği bir kasabada, Kerem isminde şirin bir çocuk yaşarmış. Kerem, oyun oynamayı, arkadaşlarıyla vakit geçirmeyi ve en çok da tatlı yemeyi severmiş. Tatlılar, cipsler ve şekerlemeler onun en büyük zaafıymış.
Kerem’in annesi ise sağlıklı beslenmenin ehemmiyetini çok yeterli bilirmiş. Kerem’e her fırsatta meyve ve zerzevat yemenin ne kadar yararlı olduğunu anlatırmış. Sabahları ona taze meyvelerden oluşan kahvaltılar hazırlar, öğlen yemeklerinde sebzeli yemekler pişirirmiş. Fakat Kerem’in aklı daima dolabında gizlediği abur cuburlarda olurmuş.
Bir gün, Kerem’in annesi markete gitmek zorunda kalmış. “Kerem,” demiş annesi, “Ben gelene kadar abur cubur yemeyeceğine kelam ver, olur mu?” Kerem, gözlerini kocaman açarak annesine bakmış ve “Söz veriyorum anneciğim,” demiş. Fakat içten içe, annesi masraf gitmez cips paketlerini çıkarıp yemeyi planlıyormuş.
Annesi markete sarfiyat gitmez, Kerem dolabın en üst rafındaki cips paketine uzanmış. Onu eline aldığında içi heyecanla dolmuş. Cipslerin çıtır çıtır sesleri ortasında Kerem, bir paket cipsi bitirmiş, akabinde bir tane daha açmış. Karnı doymuş ancak aklındaki abur cubur sevdası geçmemiş.
Günler bu türlü geçip gitmiş. Kerem her gün gizlice abur cubur yemiş. Lakin bir müddet sonra, evvelce rahatça giydiği kıyafetler dar gelmeye başlamış. Koşarken yoruluyor, merdiven çıkarken nefes nefese kalıyormuş. Bu durum onu çok üzüyormuş lakin annesine söylemekten çekiniyormuş. İçinde bir endişe belirmiş: Ya annesi ona kızarsa?
Bir sabah, Kerem’in başı döndüğü için yataktan sıkıntı kalkmış. Annesi çabucak endişelenmiş ve onu doktora götürmeye karar vermiş. Doktor, Kerem’i güler yüzle karşılamış ve ona “Kerem, bedenin sana bir bildiri gönderiyor. Onu dinlemen gerekiyor,” demiş. Kerem şaşkınlıkla doktora bakmış ve “Ne demek istiyorsunuz?” diye sormuş.
Doktor, “Tatlılar ve cipsler çok lezzetli olabilir fakat bedenimizin gerçek gereksinimlerini karşılamazlar. Bedenin sağlıklı kalabilmesi için vitaminlere, minerallere ve güce muhtaçlığı var. Bunlar ise meyve ve sebzelerde bulunur. Şayet bedenini ihmal edersen, bu cins sorunlar yaşamaya devam edersin,” demiş.
Kerem, hekimin söylediklerini dikkatle dinlemiş. O an, kusurunu anlamış. Abur cuburun cazibesine kapılıp sıhhatini ihmal ettiği için kendini berbat hissetmiş. Doktor ona, “Her gün bir meyve dene ve hangi meyveyi en çok sevdiğini bana söyle. Bu, sağlıklı beslenme alışkanlığı kazanman için hoş bir adım olacak,” demiş. Kerem bu fikri çok sevmiş ve çabucak uygulamaya karar vermiş.
Eve döner dönmez, Kerem annesiyle birlikte meyve dolu bir sepet hazırlamış. Birinci gün elma yemiş, sonraki gün muz, sonra çilek… Her gün yeni bir meyve denemek Kerem için heyecanlı bir macera haline gelmiş. Evvelce cipslerin yerini alan bu meyveler, onun gücünü geri getirmiş. Bir hafta boyunca meyve yemeye devam etmiş ve her gün daha düzgün hissetmiş.
Bir hafta sonra tekrar doktora gittiklerinde, Kerem büyük bir memnunlukla doktora, “Doktor amca, en çok çileği sevdim!” demiş. Doktor, Kerem’e gülümseyerek “Aferin sana Kerem! Artık bedenin çok daha memnun ve sağlıklı,” demiş. Kerem, doktorun bu sözleri karşısında gururla gülümsemiş.
Kerem’in bu değişimi, onun hayatını büsbütün değiştirmiş. Artık her gün meyve ve zerzevat yiyor, eskisi üzere abur cubur yemekten kaçınıyormuş. Kıyafetleri yine ona uymaya başlamış, arkadaşlarıyla koşup oynamak onun için tekrar eğlenceli hale gelmiş. Kerem, bir gün annesine sarılıp “Anneciğim, bana sabırla hakikat yolu gösterdiğin için teşekkür ederim,” demiş. Annesi de ona sarılıp “Seninle gurur duyuyorum Kerem. Sağlıklı seçimler yapmak her vakit en güzelidir,” demiş.
Kerem artık abur cuburların çekiciliğine kapılmadan sağlıklı seçimler yaparak memnun bir halde yaşamaya devam etmiş. Ve her sabah uyandığında, penceresinden dışarı bakıp, “Bugün ne kadar da hoş bir gün! Meyve dolu bir kahvaltı beni bekliyor,” dermiş.
Böylece, Saklı Cipsler Büyük Dersler masalının sonunda Kerem sağlıklı beslenmenin ve gerçek seçimler yapmanın ne kadar değerli olduğunu öğrenmiş ve kasabanın en memnun, en enerjik çocuğu olarak yaşamaya devam etmiş.
