Bir varmış bir yokmuş. Önce vakit içinde kalbur saman içinde, vaktin birinde Dünya çok sıcakmış. Daha evvel hiç bu kadar sıcak bir gün yaşanmamış. Beşerler sıcaktan kötüleşmiş, hayvanlar kaçacak yer aramaya başlamış hatta buzullar bile erimeye başlamış. Bu sıcaktan da en çok etkilenen hayvanlar buzullarda yaşayanlarmış. Zira Kutup ayısı, Penguen, Fok, Kutup sumrusu, Ren geyikleri ve daha bir çok hayvan sıcak havalara alışık değilmiş. İnsanlarda da durum birebirmiş. Bu kadar sıcak havaları daha evvel hiç yaşamamışlar fakat bunun nedenini bir türlü bulamıyorlarmış. Bilim adamları, hekimler, gök bilimciler ve daha bir çok kişi bu sıcaklığın sebebini aramaya başlamışlar.
Hayvanlar da tıpkı beşerler üzere bu sıcaklığın nedenini araştırıyormuş. Lakin bu sıcaklıkta insanların parmağı olduğunu düşünüyorlarmış. Kutuplarda yaşayan hayvanlar ortasında en bilge olan Kutup ayısını Güney’e başka hayvanlarla ve beşerlerle görüşmeye yollamışlar. Tıpkı halde beşerler arasından bir bilim kurulu kurulmuş ve hayvanlarla görüşmesine karar verilmiş. Belirlenen ortak alanda görüşmeler başlamış. Toplantıda bir kaç insan, kutup ayısı, aslan, balık, kuş ve yılan varmış. Toplantıya katılan hayvanların hepsi yaşadıkları bölgede ki hayvanları temsil etmek için gelmiş. Toplantı çok hararetli geçiyormuş. Bütün hayvanlar insanlardan şikayetçiymiş. Beşerler da yanılgı yaptıklarını, Dünya’nın sonunun geldiğini düşünüyorlarmış. Konuşma bu türlü sürüp gideren bir tartışma başlamış. Fakat o an daha evvel hiç duyulmayan bir ses duyulmuş. Toplantıda ki bütün canlılar sesin nereden geldiğini anlamaya çalışmışlar. “Buradayım, gökyüzünde” demiş bir ses. Hepsi başını kaldırmış ve bu sesin Ay’ dan geldiğini anlamışlar. Ay “Merhaba, beni hepiniz tanıyorsunuz. Size yardımcı olmak için geldim. Bu sıcaklıkla baş etmek istiyorsanız Güneş’i güzelleştirmeniz lazım.” demiş. İnsanlardan biri “Güneş hasta mı?” diye sormuş. Ay “Evet hemde çok hasta. Ateşi yükseldi. Onun ateşinin yükselmesi Dünya’nın ısınmasına neden oluyor.” demiş. Kutup ayısı “Bu bir felaket! Şayet Güneş iyileşmezse buzullar eriyecek ve Kutuplar yok olacak” demiş. Ay “Evet, Dünyayı büyük bir felaket bekliyor! Çabucak bir tahlil bulmazsanız Dünya’nın sonu çok yakın” demiş. Ay’ı dinleyen herkes şoktaymış. Zira bu hiç beklenmedik bir olaymış. Çabucak toplantının seyrini değiştirip Güneş’in güzelleşmesi üzerine konuşmaya başlamış. En sonunda bir ilaç yapılması kararına varılmış. Bunu da kuş sayesinde Ay’a ulaştırmaya ve onunda Güneş’e götürmesine karar verilmiş. Çabucak işe başlamışlar. İlaç yapılmış ve Ay’a teslim edilmiş. Ay da çabucak Güneş’e gitmiş ve ilacı içirmiş.
Güneş bir kaç sat sonra kendine gelmiş ve hayat tekrar eski haline geri dönmüş. Ay olan biteni Güneş’e anlatmış. Güneş de ilacı yapan şura ile konuşmak istemiş. Güneş “Öncelikle beni güzelleştirdiğiniz için teşekkür ederim. Fakat sizinle konuşmak istediğim bir mevzu var. Ateşimin yükselmesi, hastalanmam sizler yüzünden, bilhassa de beşerler yüzünden. Daha dikkatli yaşamalı ve pis gazları atmosfere salmamanız gerek. Yaptığınız bir çok kusur sonucunda ben hasta oldum ve Dünya da sistem değişti.” demiş. Beşerler Güneş’e haklı olduğunu, bundan sonra daha dikkatli olacaklarını. Başka insanlara da bu olanları anlatacağını söylemişler. Hayvanlar, beşerler ve Güneş vedalaşıp konutlarına gitmişler. O günden sonra beşerler daha dikkatli olmuş, tabiatın tertibi bozulmamış ve herkes memnun mesut yaşamaya devam etmiş.
Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
