Bir vakitler bir köyde yaşayan bilge bir adam varmış. Bu köye yolu düşen herkes kesinlikle bilge adama uğrarmış. Birçok kimse de bu köye yolu düşmemesine karşın bilhassa bilge adamı görmek için bu köye gelip gidermiş. Bilge adamın bilgilerinden faydalanmak isteyen herkes, bu yolda ekstra bir gayret sarf eder, ekstra bir vakit harcarmış.
Bilge adam, kapısına kadar gelen hiç kimseyi geri çevirmezmiş. Kapısına kadar gelenleri en hoş formda ağırlar, onları en yeterli halde konuk edermiş. Günü geldiğinde de tekrar en hoş biçimde onları uğurlarmış. Bugüne kadar bu kapıdan makûs bir halde ayrılan tek bir kişi dahi olmamış.
Bilge adama uğrayan ve onun sahip olduğu bilgi ve deneyimlerden faydalanmak isteyen herkes, bu istikamette istediğini alırmış. Bilge adam, kendisine uğrayan herkese hoş ahlaklı olmayı büyük bir fazilet olarak anlatırmış ve her vakit bunun değerine vurgu yaparmış. Hoş ahlaklı olmak her türlü güzelliğin başlangıcı ve her türlü berbatlığın de sonu imiş.
Birbirinden farklı tahminen onlarca, tahminen yüzlerce, tahminen de binlerce kişi bu kapıyı çalmış ve hepsi de birebir karşılığı almış. Fakat asıl farklı olan problem, farklı sorular sormalarına karşın birebir yanıtı alan bu şahıslardan tek bir kişi dahi bunun aksini tez etmemiş. Hoş ahlaklı olmak karşılığı hepsine kâfi gelmiş.
Bilge adam, bu istikametteki muvaffakiyetini kapısına gelen herkese kendisinden örnek vererek bunu şahsen onlara yaşatmış. Gelen herkese hoş ahlakı sonucunda yeterli davranmış ve bunun meyvelerini de yıllarca toplamış. Kendisine makûs muamele yapılsa dahi, bilge adam hoş ahlakı sonucunda onlara uygunlukla karşılık vermiş. Bu istikamette bir karşılık alan herkes, olması gerekenin bu olduğunu anlamış ve hoş ahlak sonucunda ortaya çıkan uygunluğa kendisini teslim etmiş.
