Bir varmış, bir yokmuş. Önce vakit içinde, kalbur saman içinde, Hayal isminde sempatik bir kız çocuğu yaşarmış. Hayal, küçük bir kasabada ailesiyle birlikte keyifli mesut yaşarmış. En büyük tutkusu ise masallarmış.
Her gece annesi ona masallar anlatırmış ve Hayal, bu masalların içinde kaybolur, kendini kahramanların yerine koyarmış. Bir gün, annesi ona masal anlatırken, aklına bir fikir gelmiş: “Neden ben de kendi masalımı yazmıyorum?” diye düşünmüş.
Hayal, bu fikirle heyecanlanmış ve çabucak harekete geçmiş. Odasına gitmiş, masasının başına oturmuş, en sevdiği renkli kalemlerini ve parıltılı defterini almış. “Bir masal nasıl başlar?” diye düşünmüş. Annesinin her gece söylediği üzere başlamaya karar vermiş: “Bir varmış, bir yokmuş…”
Ama Hayal, masalının sıradan bir masal olmasını istemiyormuş. Masalının içinde sihir, macera ve biraz da gizem olsun istiyormuş. Düşünmüş, düşünmüş ve sonunda başlamış yazmaya.
“Bir varmış, bir yokmuş,” diye başlamış Hayal. “Gökkuşağı Ormanı isminde büyülü bir orman varmış. Bu ormanda her şey rengarenkmiş. Ağaçlar gökyüzüne kadar uzanırmış ve yaprakları altın sarısıymış. Çiçekler ise ışıl ışıl parıldarmış.
Bu ormanın derinliklerinde, masalları yazabilen bir kız çocuğu yaşarmış. Onun ismi da Hayal’miş. Hayal, her sabah uyandığında ormanın içinde dolaşır, ilham toplar ve yazdığı masallara bu büyülü ormanı ekler, onları daha da güzelleştirirmiş.”
Hayal, ormanda dolaşan masal kahramanını anlatırken, ona bir misyon vermek istemiş. Fakat bu vazife ne olabilir diye düşünürken, aklına parlak bir fikir gelmiş. Masalındaki Hayal, bir gün ormanda dolaşırken bir ışık huzmesi görmüş. Bu ışık, bir kelebeğin kanatlarından geliyormuş. Kelebek, Hayal’e gerçek uçmuş ve ona çok değerli bir şey söylemiş:
“Hayal, senin içinde çok büyük bir güç var. Bu güçle kusursuz masallar yazabilirsin. Lakin evvel gökyüzündeki şatoya gitmen ve oradaki sihirli kalemi bulman gerekiyor. Bu kalemle yazdığın her masal, gerçek olacak.”
Hayal, kelebeğin kelamlarını duyunca çok heyecanlanmış. Çabucak yola çıkmış ve kelebek onu şatoya götürmüş. Şato, bulutların üzerinde, gökyüzüne asılıymış.
Hayal, şatoya nasıl çıkacağını düşünürken, kelebek ona altın rengi bir toz vermiş. Bu toz, Hayal’in ayaklarının altına dökülmüş ve ansızın bulutlardan bir merdiven oluşmuş. Hayal, merdiveni çıkarken kalbi süratli hızlı çarpmış lakin bir yandan da çok heyecanlıymış.
Şatonun kapısına geldiğinde, kapıda büyük bir altın anahtar bulmuş. Anahtarı alıp kapıyı açmış ve içeri girdiğinde, karşısına mükemmel bir salon çıkmış. Salonun tavanı yıldızlarla kaplıymış, her bir yıldız Hayal’e gülümsüyormuş. Ortada ise parlak bir sandık duruyormuş.
Hayal, sandığı açtığında içinden bir sürü parlayan mücevher çıkmış lakin en dikkat cazibeli olanı, sandığın içinde duran sihirli kalemmiş. Kalemin üzeri ışıl ışıl parlıyor ve etrafına gökkuşağı renkleri saçıyormuş.
Hayal, kalemi eline aldığında, kalemin ona fısıldadığını duymuş: “Ben, yalnızca kalplerinde masal sevgisi taşıyanların kullanabileceği bir kalemim. Bu kalemle yazdığın her masal, çocukların hayal dünyalarını zenginleştirecek.” Hayal, sihirli kalemin bu kelamlarını duyunca çok memnun olmuş ve çabucak yazmaya başlamış.
Hayal ve Sihirli Kalemin Gücü
Sihirli kalemi her hareket ettirdiğinde, defterine dökülen sözler adeta canlanmış. Hayal, ormanın derinliklerinde yaşayan hayvanların, çiçeklerin ve hatta taşların bile konuştuğu bir dünya yaratmış. Bu dünyada, herkes birbirine yardım eder, dostluklar kurar ve birlikte maceralara atılırmış.
Hayal, her yazdığı cümlede kendini daha da güçlü hissetmiş. Artık masallarının yalnızca yazmakla kalmayıp, birebir vakitte yaşanacak kadar gerçek olduğunu biliyormuş.
Hayal, yazdığı masalı bitirdiğinde, defterine bakmış ve yazdığı şeyin yalnızca bir öykü olmadığını, kendi iç dünyasının bir yansıması olduğunu fark etmiş. Masalını okurken, her cümlesinde ne kadar memnun olduğunu hissetmiş. Bu memnunluk, onun yüzünde kocaman bir gülümseme oluşturmuş.
Hayal, masalının sonuna bir dilek eklemiş: “Dilerim ki bu masalı okuyan herkes, kendi hayal dünyasında bir seyahate çıkar ve kalbinde her vakit masal sevgisi taşır.”
Hayal, bu masalını annesine okuduğunda, annesi çok memnun olmuş ve ona şöyle demiş: “Bu, şimdiye kadar duyduğum en hoş masal!” Hayal, çok sevinmiş ve her gün yeni masallar yazmaya karar vermiş. Yazdığı her masal, ona yeni dünyalar keşfetme imkanı sunmuş ve Hayal, bu dünyalarda sayısız macera yaşamış.
Hayal’in Sihirli Kalemi Masalı burada bitmiş, fakat Hayal’in maceraları ve yazdığı masallar asla sona ermemiş. O, her gün yeni bir masal yazmış ve her masal, öteki çocukların hayal dünyalarını renklendirmiş. Ve herkes, Hayal’in masallarını okudukça, kendi hayal dünyalarında yeni maceralara atılmışlar.
Hayal’in Sihirli Kalemi masalına benzeyen uyku masalları okumak için ilişkiye tıklayabilirsiniz.
Gün içinde size ilham veren hatırlatmalar ve motive edici içerikler için toplumsal medya hesaplarımızı takip etmeyi unutmayın!
