Bir vakitler, güneşin aydınlattığı yemyeşil bir ormanın kıyısında, Huli isminde bir kara kaplumbağası yaşardı. Huli, sabahları ormanda gezintiye çıkar, tatlı meyveleri yer ve ağaçların gölgesinde dinlenirdi. Ormanın çabucak yanı başında ise masmavi bir deniz uzanıyordu. Huli denize bakar, dalgaların müziğini dinlerdi ancak suya hiç yaklaşmazdı. Zira su ona hem çok hoş hem de çok korkutucu gelirdi.
Bir gün, Huli kıyıda dolaşırken gözleri birden denizin üzerinde bir şeyin hareket ettiğini gördü. Parlak bir kabuk, dalgaların üzerinde dans ediyor üzereydi. Huli dikkatle bakınca onun diğer bir kaplumbağa olduğunu fark etti. “Kim bu? Benim üzere bir kaplumbağa lakin suda mı yaşıyor?” diye düşündü.
Denizin yüzeyindeki kaplumbağa, sevinçle yüzüyordu. Orta sıra suyun altına dalıyor, sonra büyük bir süratle üst çıkıyordu. Huli heyecanla bağırdı:
“Hey! Sen kimsin?”
Kaplumbağa, sesin geldiği tarafa dönüp Huli’yi gördü ve kıyıya yanlışsız yüzdü. Yanına yaklaşınca gülümseyerek konuştu:
“Benim adım Sisi! Deniz kaplumbağasıyım. Pekala ya sen?”
Huli şaşkın bir formda yanıt verdi:
“Benim adım Huli. Kara kaplumbağasıyım. Lakin senin üzere suda nasıl yaşanır, hiç bilmiyorum.”
Huli’nin Cesareti
Sisi, Huli’ye merakla baktı. “Hiç yüzmeyi denedin mi?” diye sordu. Huli utangaç bir halde başını salladı:
“Hayır, hiç denemedim. Fakat seni izlerken, suyun ne kadar eğlenceli olduğunu düşündüm.”
Sisi sevinçle bağırdı:
“Hadi, gel dene! Sana yardım ederim.”
Huli derin bir nefes aldı. Yavaşça suya yaklaştı ve birinci defa ayaklarını suya soktu. Su serindi ve dalgalar yavaşça kabuklarına çarptı. Bir anda yüreği topladı ve kendini dalgaların içine attı! Ancak işler beklediği üzere gitmedi. Huli’nin küçük ayakları suyun içinde panikle çırpınıyor, kabuğu ağır olduğu için batmaya başlıyordu.
“Sisi! Yardım et!” diye bağırdı.
Sisi’nin Kurtarışı
Sisi, Huli’nin yardım çığlığını duyunca süratle yanına yüzdü.
“Sakin ol, Huli! Sana nasıl suyun üstünde duracağını göstereceğim,” dedi. Sisi, Huli’nin yanına yaklaştı ve onu sırtından yavaşça iterek yüzmesine yardımcı oldu.
“Suda durmak için çok çırpınmana gerek yok,” dedi Sisi. “Dalgalar seni taşır, kâfi ki sakin ol ve beni takip et.”
Huli derin bir nefes aldı ve Sisi’yi izlemeye başladı. Yavaş yavaş suyun üzerinde istikrarda durmayı başardı.
“Bunu başardım!” diye bağırdı heyecanla.
Ama Sisi, hafif bir gülümsemeyle Huli’ye dönerek konuştu:
“Huli, şahane bir iş çıkardın, ancak su seni her vakit bu türlü taşımayabilir. Sen kara kaplumbağasısın. Kabukların çok ağır, ayakların yüzmek için değil yürümek için yaratılmış. O yüzden suda dikkatli olmalısın.”
Huli merakla sordu:
“Peki ya sen? Nasıl bu türlü süratli yüzebiliyorsun ve hiç yorulmuyorsun?”
Sisi’nin Hikayesi
Sisi, Huli’ye kendini anlattı:
“Ben bir deniz kaplumbağasıyım. Yüzgeçlerim, suyun içinde süratlice hareket etmek için yaratılmış. Kabuklarım da hafif, bu yüzden batmıyorum. Benim konutum deniz, senin konutun ise kara. Tabiat bizi birbirimizden farklı yaratmış, fakat bu çok güzel! Farklılıklarımızı öğrenerek birbirimize yardım edebiliriz.”
Huli başını salladı ve Sisi’ye teşekkür etti:
“Haklısın, Sisi. Ben karada çok düzgün yürüyebilirim, sen de suda çok âlâ yüzebilirsin. Farklı olmamız, birbirimizi daha güçlü yapıyor. Sen bana denizi öğrettin, artık sıra bende! Sana ormanın sırlarını göstereceğim.”
Dostluğun Başlangıcı
O günden sonra Huli ve Sisi çok yeterli arkadaş oldular. Huli, her sabah Sisi’yi görmek için kıyıya geldi. Sisi ise orta sıra karaya çıkarak Huli’nin ormandaki hayatını keşfetmeye başladı.
Birbirlerinin dünyalarını öğrenirken, her iki kaplumbağa da farklılıkların ne kadar hoş olduğunu anladı. Huli, suyun keyfini çıkarırken Sisi de ormanın huzurunu keşfetti.
Ve böylelikle, Huli ile Sisi’nin dostluğu, farklı dünyaların nasıl bir ortaya gelebileceğini anlatan bir masala dönüştü.
Diğer masallar için lütfen tıklayın.
İçindekiler
