Anne Masalları | Çocuk ve Uyku masalları Türkiyenin en iyi ve en yeni çocuk masalları okuma sitesi, Anne masalları, Uyku masalları, Keloğlan masalları vb masal seçenekleri sitesi.

Bir vakitler, dişlerini fırçalamayı hiç sevmeyen bir sincap yaşardı. Bu sincabın ismi Fufu’ydu. Fufu, her sabah annesi “Dişlerini fırçala Fufu!” dediğinde çabucak bir mazeret bulur, diş fırçasını saklar ya da oyun oynamak için dışarı kaçardı. Fufu diş macununun kokusundan hoşlanmaz ve diş fırçasının tüylerinin ağzını gıdıklamasından rahatsız olurdu. O yüzden dişlerini hiç fırçalamazdı. Sincap Fufu,

Büyükbabadan Gelen Sır Bir vakitler yemyeşil bir köyde, herkesin çok sevdiği küçük bir kız vardı: Tatlı. Şirin’in en yakın dostu, rengarenk tüyleriyle sevinç saçan Boncuk isminde bir muhabbet kuşuydu. Her sabah erkenden uyanır, birlikte kahvaltı eder ve gün uzunluğu oyun oynarlardı. Fakat o sabah, Şirin’in büyükbabasının meskeninde bir telaş vardı. Büyükbaba, köyde herkesin bildiği ama

Zeynep ve Yaralı Serçe: Sevginin Gücü Masalı’nda Zeynep hayvan sevgisini ve yeterlilik yapmayı öğreniyor.

Bir vakitler yemyeşil ağaçlarla kaplı, sessiz ve huzurlu bir ormanda, Minik isminde bir sincap yaşarmış. Minik, çevik ayakları ve pırıl pırıl parlayan kürküyle ormanın en sevinçli hayvanlarından biriymiş. Fakat onun öteki hayvanlardan farklı bir özelliği varmış: Minik, fındığa olan düşkünlüğüyle tanınırmış. O kadar çok fındık toplarmış ki bazen kendi yuvasına sığdıramaz, kolların ortasında zımnî saklama

Bir varmış, bir yokmuş. Küçük bir köyde, maceradan maceraya koşmayı seven Can isminde meraklı bir çocuk yaşarmış. Can daha evvel büyülü bir oda ve köyün sırlarını keşfetmiş, lakin bu kere çok daha farklı bir macera için hazırlanıyormuş. Dün kapısının önünde bulduğu harita ve mektup, onu tekrar ormanın derinliklerine çağırmış. Can sabahın birinci ışıklarıyla sırt çantasını

Bir varmış, bir yokmuş. Bir vakitler uzak diyarlarda, yemyeşil ormanlarla çevrili küçük bir köy varmış. Bu köyde Can isminde meraklı bir çocuk yaşarmış. Can, her gün ormanda kozalak toplar, kuşları izler ve arkadaşlarıyla birlikte oyunlar oynarmış. Ancak Can’ın en sevdiği şey, yeni şeyler keşfetmekmiş. Bir gün, Can okuldan konuta dönerken kapısının önünde parıldayan bir şey

Bir varmış, bir yokmuş. Bir vakitler, dünya üzerinde Pelin isminde meraklı bir kız yaşamış. Pelin, gökyüzünü izlemeyi ve yıldızların parlaklığında hayaller kurmayı çok severmiş. Babası ona bir teleskop almış ve her gece teleskobuyla uzak gezegenlere bakarmış. En çok ilgisini çeken gezegen ise Mars’mış. “Mars neden kırmızı?” diye annesine sorup durmuş. Annesi de ona, “Belki bir

Bir varmış, bir yokmuş. Bir vakitler, rengârenk çiçeklerle çevrili, küçük lakin çok sevinçli bir okul varmış. Bu okulun en eğlenceli sınıfı ise 3/C sınıfıymış. Çocuklar her hafta yeni bir şeyler öğrenir, eğlenir ve birlikte hoş vakit geçirirlermiş. Bir gün, öğretmenleri Zeynep Hanım, sınıfa gülümseyerek girmiş ve “Çocuklar, bu hafta çok özel bir aktiflik yapacağız. Yerli

Bir vakitler, çiçeklerle süslenmiş, kuş sesleriyle dolu, huzur veren bir köy varmış. Bu köyde herkes memnunmuş, zira burada yaşayanlar birbirine daima yardım edermiş. Köyün ortasında, yaşlı ve güler yüzlü bir bayan olan Esin nine yaşarmış. Esin nine, akşamları çocukları etrafına toplar ve masallar anlatırmış. Çocuklar onun masallarını çok severmiş, zira hepsi büyülü ve ders vericiymiş.

Bir varmış bir yokmuş bir vakitler, yemyeşil bir köyün çabucak yanında, derin ve masmavi bir göl varmış. Bu göl, etrafındaki tüm çocukların oyun oynadığı, eğlendiği bir yer olmuş. Köyde Arda ve Tuğba isminde iki çok yakın arkadaş yaşarmış. İkisi de doğayı çok sever, göl kenarında saatlerce vakit geçirirmiş. Bir gün, Arda ve Tuğba göl kenarında