Bir varmış bir yokmuş. Önce vakit içinde kalbur saman içinde kocaman, yeşillikler içerisinde bir orman varmış. Bu ormanın içinde yaşayan genç, yaşlı bir çok hayvan varmış. En yaşlı hayvan ise Uzunburun muş. Uzunburun, bir filmiş ve öbür hayvanlar onun bilgisine çok güvenirmiş.
Günlerden bir gün Uzunburun uyanmış lakin yataktan kalkamamış. Zira artık ayakları çok ağrıyormuş ve o gün kendini hiç âlâ hissetmiyormuş. Uzunburun kalkamayınca uyumaya devam etmiş. Olağanda her gün kalkar yemeğini yer ve ormana yürüyüşe çıkarmış. Lakin o gün her vakit yaptıklarını yapamamış. Bu durum Uzunburunun en yakın arkadaşı olan Kahve’nin dikkatini çekmiş. Kahve de yaşlı bir aslanmış. Uzunburun dışarı çıkmayınca çabucak onun konutuna gitmiş ve kapıyı çalmış. Lakin yaşlı fil kalkıp kapıyı açamamış. Kahve çabucak geri dönmüş ve ormanın gençlerinin vakit geçirdiği alana gitmiş. Yaşlı aslanı gören genç hayvanlar merakla ne olduğunu sormuş. Kahve, olanları anlatmış ve hepsi Uzunburun’un yanına gitmek için yola çıkmışlar. Yaşlı filin konutuna gelen gençler kapıyı açmaya çalışmış lakin açamamış. Genç maymun çabucak meskene tırmanmış ve açık olan camdan içeri girmiş. İçeri girdiğinde başkalarına kapıyı açmış ve çabucak yaşlı filin yanına geçmiş. Filin uygun olmadığını gördüklerinde çabucak hekimi aramışlar ve Doktor Pırpır vakit kaybetmeden Uzunburun’un konutuna gelmiş. Doktor yaşlı file ilaçlar vermiş ve onun meskende tek kalmaması gerektiğini söylemiş. Bunun üstüne Kahve, yaşlı fil ile kalmaya karar vermiş.
Ormanın genç hayvanları da onlarla her gün ilgilenmeye başlamışlar. Sabahları gelip ekmeklerini getirmişler, akşam yemekleri yapmışlar ve elleri daima onların üstündeymiş. O günden sonra iki yaşlı arkadaş, ormanın genç hayvanları ile birlikte hoş günler geçirmişler. Masal da burada bitmiş.
Daha fazla kısa masal okumak isterseniz Kısa Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
