Bir varmış bir yokmuş, önce vakit içinde kalbur saman içinde, uzak diyarların birinde, yemyeşil ağaçlarla kaplı bir ormanda yaşan ceylan varmış. Bu ceylanın ismi Badem miş. Badem, öteki yavru hayvanlar üzere oyun oynamayı çok severmiş, her gün oyuncaklarını alır, ormanında ki ırmağın yanına masraf oyunlar oynarmış.
Badem, anne ve babasıyla pazara gitmeyi de çok severmiş. Ne vakit birlikte pazara gitseler, kesinlikle yeni oyuncaklar alırmış. Lakin Badem, aldığı oyuncaklarla sırf bir sefer oynar, sonra onları unutup yenilerini istermiş. Meskeninde oyuncak dağları oluşmaya başlamış. Günlerden bir gün Badem’in yan komşusu olan yavru zebra, oyun oynamak için Badem’i dışarı çağırmış. Badem, arkadaşını meskene davet etmiş ve oyuncaklarının olduğu odaya götürmüş. Yavru zebra hangi oyuncağa dokunmak istese, Badem müsaade vermemiş. Yavru zebra “Badem, o kadar çok oyuncağın var ancak daima yenilerini istiyorsun. Bence senin gereksinimin olan şey yeni oyuncaklar değil, arkadaşlarınla geçireceğin hoş vakitler. Tek başına oyuncaklarınla oynamak seni keyifli ediyorsa oyna lakin hayat paylaşınca daha güzel” demiş ve vedalaşıp meskenine gitmiş
Bu sözleri duyan Badem, çok etkilenmiş. O andan itibaren, meskendeki tüm oyuncaklarını gözden geçirmiş ve en sevdiği birkaç oyuncağı seçmiş. Başkalarını ise arkadaşlarına vermeye karar vermiş. Badem, artık yeni oyuncaklar almaktan vazgeçmiş ve vaktini arkadaşlarıyla birlikte oyunlar oynayarak geçiriyormuş. O günden sonra daha keyifli olduğunu fark eden Badem, her vakit paylaşımcı olmuş. Masal da burada bitmiş.
Daha fazla kısa masal okumak isterseniz Kısa Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
