Bir varmış bir yokmuş, bir vakitler gökyüzünde, insanların gözle göremediği, büyülü bir dünya varmış. Bu dünyada, Güneş’in altın ışıkları ve Yıldızların gümüş parıltıları ortasında yaşayan Güneş Perisi isminde bir peri varmış.
Güneş Perisi, kanatları ışıl ışıl parlayan, sevinçli ve yiğit bir periymiş. Her sabah, gökyüzünde süzülerek uyanan dünyaya birinci ışıkları getirmek onun en kıymetli vazifesiymiş. Gökyüzü bu peri sayesinde sabahın sıcak ve huzur dolu ışıklarıyla aydınlanırmış.
Güneş Perisi’nin en yakın dostları, geceleri gökyüzünü süsleyen Yıldızlar’mış. Yıldızlar, farklı parıltılarda ışık saçan ve her biri kendi özel kıssasını taşıyan minik ışık toplarıymış. Yıldızlar ortasında en yaşlı ve bilge olanı Parıldayan Yıldız’mış. Parıldayan Yıldız, en uzak köşelerdeki yıldızları bile görebilir ve binlerce yıl öncesinin sırlarını fısıldarmış.
Bir gün, Güneş Perisi gökyüzünde dolaşırken, Yıldızlar ortasında bir telaş olduğunu fark etmiş. Parıldayan Yıldız, Güneş Perisi’ne kaygıyla seslenmiş: “Güneş Perisi, yardımımıza muhtaçlığımız var. Gökyüzünde birtakım Yıldızlar parlamıyor ve karanlık süratle yayılıyor.”
Güneş Perisi, bunu duyunca şaşkınlıkla sormuş: “Neden parlamıyorlar? Onlara ne oldu?”
Parıldayan Yıldız hüzünle içini çekmiş: “Bir kötülük, Sessiz Gölge isminde karanlık bir varlık, Yıldızların ışığını çalmaya başladı. Şayet onu durduramazsak, gökyüzü büsbütün karanlığa gömülecek.”
Güneş Perisi, arkadaşlarını yalnız bırakmayacağına kelam vermiş. Kanatlarını açmış ve ışık saçan bir yol oluşturarak gökyüzünün en karanlık köşelerine hakikat yola çıkmış. Yıldızlar ona cüret vermek için gerisinden parlamışlar.
Sessiz Gölge, gökyüzünün en uzak, en soğuk noktasında gizlenirmiş. O, yıldızların parıltısını emerek güç kazanır ve onları sönük bırakırmış. Güneş Perisi, gölgelerin ortasında parlayan zayıf bir ışık fark etmiş. Bu ışık, en genç ve en parlak Yıldızlardan biri olan Küçük Işık’a aitmiş.
“Küçük Işık! Korkma, buradayım,” demiş Güneş Perisi. Küçük Işık, titreyerek yanıt vermiş: “Sessiz Gölge beni ele geçirmeye çalışıyor, ışığımı kaybediyorum!”
Güneş Perisi, yüreğini toplayarak tüm gücüyle ışığını yaymış. Onun ışığı o kadar parlakmış ki, Sessiz Gölge bir an duraksamış. İşte o anda Güneş Perisi, Gölge’ye gerçek atılıp onu kendi ışığının içine hapsetmiş. Sessiz Gölge, ışığın içinde sıkışıp küçülmüş ve sonunda büsbütün kaybolmuş.
Gökyüzü, Güneş Perisi’nin bu yürekli davranışı sayesinde tekrar aydınlanmış. Yıldızlar, parıltılarına tekrar kavuşmuş ve coşkuyla parlamaya başlamış. Parıldayan Yıldız, “Güneş Perisi, sen yalnızca sabahın habercisi değil, tıpkı vakitte gökyüzünün koruyucususun,” demiş.
O günden sonra Güneş Perisi, her sabah dünyayı aydınlatırken Yıldızların da güvenliğini sağlamak için gökyüzünde dolaşmaya devam etmiş. Gökyüzü, Güneş Perisi’nin cüreti sayesinde her vakit parlak ve inançlı kalmış.
Ve böylelikle, Güneş Perisi ve Yıldızlar’ın dostluğu, sonsuza dek süren bir ışık öyküsü olarak gökyüzünde parlamaya devam etmiş.
Güneş Perisi ve Yıldızlar masalına benzeyen çocuk masalları okumak için instagram adresimizi ziyaret edebilirsiniz.
