Bir varmış bir yokmuş. Önce vakit içinde, kalbur saman içinde yemyeşil kırlar da inadı ile meşhur olan bir keçi varmış. Bu inatçı keçinin ismi Kekeç miş. Kekeç arkadaşları ile pek anlaşamıyormuş. İnadı yüzünden hiç kimseyle bir ortada duramıyormuş. Biri beyaz dese o çabucak siyah diyormuş. Bir şeyin düzgün olacağını söyleseler o berbat olacak dermiş. Kırda yaşayan hayvanlar toplanır inatçı Kekeç’i çağırmazlarmış. Bu durum artık keçinin zorunda gitmeye başlamış ve inadından vazgeçmesi gerektiğini düşünmüş.
Kekeç kırda yürürken koyun arkadaşına rastlamış. Koyun Kekeç’i görünce yolunu çevirmiş. Kekeç koyunun gerisinden seslenmiş “Neden benden kaçıyorsun arkadaşım?” demiş. Koyun “Seninle tartışmak istemediğim için yolumu değiştiriyorum Kekeç” demiş. Kekeç “Ama ben seninle tartışmayacaktım ki. Halini hatırını soracaktım” demiş. Koyun Kekeç’in söylediklerine şaşırmış. “Hayırdır Kekeç, kafana bir şey mi düştü?” diye sormuş. Keke. “Hayır, başıma hiçbir şey düşmedi. Lakin benimle konuşmamanız, beni toplantılara çağırmamanız, yokmuşum üzere davranmanız artık canıma tak etti. Herkes bunu yapıyorsa demek ki sorun bende. Bu yüzden artık hiçbir şey için inat etmeyeceğim. Fakat bunu nasıl yapacağım bilmiyorum” demiş. Koyun Kekeç’in bu söylediklerine hem çok üzülmüş hem de çok sevinmiş. Zira bu huyundan vazgeçmesini istiyormuş. Koyun “Ben sana yardımcı olurum” demiş. “Önce ineğe sütünün beyaz olduğunu, sonra kargaya renginin siyah olduğunu, tavşanın da sahiden süratli koştuğunu söylemelisin” demiş. Kekeç arkadaşını onaylar bir biçimde başını sallamış. Koyun “Benim artık gitmem gerek. Yarın öğle saatinde bir ortaya geleceğiz herkesten özür dilemek için sende orada olmalısın” demiş ve yoluna devam etmiş. Kekeç arkadaşının haklı olduğunu biliyormuş ve hiçbir şey diyemeden gerisinden bakakalmış.
O gece Kekeç çok düşünmüş ve sonraki gün toplantıya katılmaya karar vermiş. Sabah olduğunda yemeğini yemiş ve toplantıya gitmek için hazırlanmış. Meskenden çıkıp toplantının olduğu alana gelmiş ve Kekeç’i gören herkes onun neden geldiğini sormuş. Kekeç “Arkadaşlar, öncelikle hepinizden bugüne kadar yaptığım her şey için özür dilerim. Çok inatçı olduğumu, bu yüzden yalnız kaldığımı biliyorum. Artık bu yanlışları yapmayacağıma kelam veriyorum” demiş. Koyun “Ben seni affediyorum Kekeç” demiş. Tavşan “Bende affediyorum seni” demiş. İnek, zürafa, at, zebra ve öbür bütün hayvanlar da Kekeç’i affetmişler. O günden itibaren Kekeç hiçbir şey için inat etmemiş ve arkadaşlarını kırmamış. Bütün hayvanlar sevinç içinde hayatlarına devam etmişler.
Daha fazla hayvan masalı okumak isterseniz Hayvan Masalları kategorimizi inceleyebilirsiniz.
