Bir varmış, bir yokmuş. Bir vakitler, büyük bir köyün çabucak yanındaki yemyeşil bir vadide yaşayan Zümrüt isminde bir kız çocuğu varmış. Zümrüt, sabahları erken kalkmayı ve vadiyi keşfetmeyi çok severmiş. Lakin o sabah, öbür sabahlardan farklıymış.
Hava mis üzere kokuyor, kuşlar sevinçle cıvıldıyor, çiçekler rengârenk açmış. Bu hoşlukları görünce Zümrüt’ün içi kıpır kıpır olmuş ve çabucak bir sabah sporu yapmaya karar vermiş.
Annesi ona bir gün evvel, sabah sporunun insanı dinç tuttuğunu, güne zinde başlamasına yardımcı olduğunu anlatmış. Zümrüt de sabahın erken saatlerinde kalkıp ırmak kenarında koşmaya karar vermiş. Yanına en âlâ arkadaşı, sempatik köpek Pati’yi de almış. Pati kuyruğunu sallaya sallaya koşmuş ve Zümrüt’ü peşinden sürüklemiş.
Vadinin sonunda, bir çiçek bahçesi varmış. Zümrüt ve Pati oraya ulaşana kadar yollarını engelleyen kolların ortasından geçmiş, minik bir zirveden aşağıya yuvarlanmışlar lakin bu onları hiç durdurmamış. Koşarken nefes nefese kalmış ancak çok eğlenmişler. Pati, koşarken ortada sırada Zümrüt’ün önüne atlıyor, kuyruk sallayıp onu gülümsetiyormuş.
Nihayet çiçek bahçesine vardıklarında, Zümrüt gözlerine inanamamış. Her yer mor lavantalar, sarı papatyalar ve kırmızı güllerle kaplıymış. Fakat en dikkat alımlı olan, bahçenin tam ortasında duran eski bir kuyuymuş. Kuyunun taşları yosunlarla kaplıymış ve üzerine ince ince oyulmuş çiçek desenleri varmış.
Zümrüt kuyunun yanına yaklaşınca, kuyuya bakmaya yürek etmiş. Kuyunun içinde bir şeyler parlıyormuş! “Acaba bir hazine mi var?” diye düşünmüş. Tam o sırada Pati kuyunun yanındaki taşların üzerinde kuyruğunu sallamış ve dikkatle yere bakmış. Taşların ortasında eski bir parşömen bulmuşlar.
Zümrüt, parşömeni dikkatlice açmış. Parşömenin üzerinde şu yazıyormuş:
“Kim ki sabah sporuna kıymet verir, hem sağlıklı bir vücuda hem de sevinçli bir ruha kavuşur.”
Bu cümle Zümrüt’ü çok etkileyip düşündürmüş. Zira o sabah yaptığı koşunun onu hem çok eğlendirdiğini hem de keyifli hissettirdiğini fark etmiş. Parşömenin alt kısmında ise bir oyun yazıyormuş.
Oyunda, bahçedeki farklı çiçeklerin altında saklanmış renkli taşları bulmaları gerekiyormuş. Her taş, öbür bir hareketi temsil ediyormuş: Kırmızı taş bir zıplama hareketini, mavi taş bir esneme hareketini, sarı taş ise eğilip doğrulmayı simgeliyormuş.
Zümrüt ve Pati çabucak işe koyulmuş. Bahçede koşarak çiçeklerin altını aramışlar. Pati burnuyla toprağı koklayıp Zümrüt’e yardımcı olmuş. Bir müddet sonra tüm taşları toplamışlar ve yazan hareketleri sırayla yapmışlar.
Zümrüt kırmızı taşı eline alıp üç defa zıplamış. Akabinde mavi taşı tutup esnemiş ve kollarını havaya kaldırmış. Sarı taşla birlikte eğilip doğrulmuşlar. Spor yaparken eğlendiği kadar Pati’nin de ona eşlik etmesi çok güzeline gitmiş.
O gün, Zümrüt meskene döndüğünde annesine parşömeni ve sabah sporunda yaşadıklarını anlatmış. Annesi, Zümrüt’ün yüzündeki memnunluğu görünce çok sevinmiş ve sonraki sabah vadideki tüm çocukları da bu hoş bahçeye davet etmeye karar vermiş.
Ertesi sabah köyün tüm çocukları vadide toplanmış. Zümrüt parşömeni ve taşları onlara göstermiş, akabinde daima birlikte bahçeye koşmuşlar. Çocuklar, spor yaparken hem eğlenmiş hem de sağlıklı olmanın ne kadar kıymetli olduğunu öğrenmişler. Vadide spor yapmak, köyde bir gelenek haline gelmiş. Her sabah çocuklar ve köy halkı birlikte toplanıp bahçeye gidiyor, sabah sporlarını yapıyormuş.
Zümrüt, sabah sporunun yalnızca bir cümbüş olmadığını, birebir vakitte kendini daha güçlü ve memnun hissetmesini sağladığını fark etmiş. O günden sonra hiçbir sabah spor yapmayı ihmal etmemiş.
Vadideki bu sabah sporu geleneği, köyün hayatını büsbütün değiştirmiş. Çocuklar artık sabahları daha enerjik, büyükler ise işlerine daha sevinçli bir halde gidiyormuş. Zümrüt ve Pati’nin keşfettiği parşömen sayesinde, köyde sağlıklı bir ömrün bedeli herkes tarafından anlaşılmış.
Sabah Sporu ve Çiçek Bahçesi Masalına benzeyen çocuk masalları okumak için instagram sayfamızı ziyaret edebilirsiniz.
