Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde nehrin kenarında, yemyeşil çimenlerin üzerinde yaşayan kaplumbağa ailesi varmış. Bu ailenin iki […]

Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde kocaman ağaçların olduğu bir ormanda yaşayan minicik bir sincap varmış. Bu sincabın […]

Bir varmış bir yokmuş. Önce vakit içinde kalbur saman içinde bir çiftlik varmış. Bu çiftlikte bir çok hayvan yaşarmış. Her…

Bir varmış bir yokmuş. Önce vakit içinde kalbur saman içinde ormanda yaşayan bir tavşan varmış. Bu taşan yavru bir tavşanmış.…

Bir varmış, bir yokmuş. Önce vakit içinde, kalbur saman içinde, uzak diyarlarda yemyeşil ormanların, masmavi göllerin olduğu bir ülke varmış. Bu ülkenin en hoş yerlerinden biri, berrak sularıyla ünlü Büyük Göl’müş. Büyük Göl’ün suları o kadar pak ve parlakmış ki, gökyüzündeki yıldızlar bile geceleri suda dans edermiş. Bu gölde yaşayan kimse yok sanılırmış lakin aslında

Bir varmış bir yokmuş, önce vakit içinde, kalbur saman içinde, küçük ve tatlı bir kasabada memnun bir aile yaşarmış. Bu aile, anne Ayşe, baba Mehmet ve şirin kızları Elif’ten oluşuyormuş. Elif, güler yüzlü, tatlı lisanlı ve hayal gücü geniş bir çocukmuş. En çok sevdiği şey ise ışıkların parıltısıymış. Kasabada kış mevsimi tüm hoşluğuyla karar sürüyormuş.

Bir varmış bir yokmuş, bir vakitler küçük, cıvıl cıvıl bir kasabada, Ela isminde sevinçli ve meraklı bir kız çocuğu yaşarmış. Ela, annesiyle birlikte her hafta pazar günü alışverişe çıkarmış. Bu günler, ikisi için hem eğlenceli hem de keşiflerle dolu anlar demekmiş. Bir sabah, Ela yatağından kalkmış ve dışarıdaki hareketliliği duyduğunda gözleri parlamış. Pencerenin kenarına koşmuş

Bir varmış bir yokmuş, bir vakitler gökyüzünde, insanların gözle göremediği, büyülü bir dünya varmış. Bu dünyada, Güneş’in altın ışıkları ve Yıldızların gümüş parıltıları ortasında yaşayan Güneş Perisi isminde bir peri varmış. Güneş Perisi, kanatları ışıl ışıl parlayan, sevinçli ve yürekli bir periymiş. Her sabah, gökyüzünde süzülerek uyanan dünyaya birinci ışıkları getirmek onun en değerli misyonuymuş.

Bir varmış, bir yokmuş… Bir vakitler tatlı mı tatlı bir kız varmış, ismi Zeynep’miş. Zeynep, okuluna gitmeyi, arkadaşlarıyla oynamayı ve her gün yeni şeyler öğrenmeyi çok severmiş. Bir sabah uyanmış, yüzünde bir kaşıntı hissetmiş. Evvel pek önemsememiş ancak gün ilerledikçe kaşıntılar daha da çoğalmış. Aynaya bakınca yüzünde küçük kırmızı kabarcıklar olduğunu fark etmiş. “Anne! Yüzümde

Bir varmış bir yokmuş, yemyeşil yaprakların dans ettiği, rengârenk çiçeklerin parladığı, sevinçli bir ormanda tatlı, minik bir maymun yaşarmış. Bu minik maymunun ismi Kıvrık’mış. Kıvrık, parlak kahverengi tüyleri ve kıvırcık kuyruğuyla ormanın en sevilen canlılarından biriymiş. Her sabah, Kıvrık’ın sevinci güneşin birinci ışıklarıyla birlikte yükselir, ağaç kollarında zıplayarak öteki hayvan dostlarına “Günaydın!” dermiş. Kıvrık, keşfetmeyi