Bir varmış, bir yokmuş. Uzak diyarlarda, yemyeşil ağaçlarla dolu, huzur dolu bir orman varmış. Bu ormanda, hayvanlar keyifli bir halde yaşar, oyunlar oynar ve tabiatın tadını çıkarırlarmış. Ormanın derinliklerinde, Minik isminde küçük bir tavşan yaşarmış. Minik, başka tavşanlardan farklıymış; zira onun en büyük tutkusu sayılarmış. Minik, sayıları sırf birer sayı olarak değil, birebir vakitte sihirli

Bir varmış, bir yokmuş. Bir vakitler, uzak diyarlarda, çiçeklerle bezeli, kuş cıvıltılarıyla dolu küçük bir köyde, Elif isminde küçük bir kız yaşarmış. Elif, masallara ve büyülü öykülere bayılır, bilhassa de diş perisiyle ilgili masalları dinlemeye doyamazmış. Annesi her akşam ona diş perisi masalları anlatır, Elif de büyük bir hayranlıkla dinlermiş. Annesi dermiş ki, “Bir gün

Bir varmış, bir yokmuş. Önce vakit içinde, oyuncaklarla dolu, ışıl ışıl parlayan bir dükkân varmış. Bu dükkânın en sevilen köşesinde birbirinden renkli ve süratli oyuncak otomobiller yaşarmış. Bu otomobiller, dükkâna gelen çocukların ellerinde bir gün yarışa katılmayı dört gözle beklerlermiş. Lakin, bu otomobillerin içinde her vakit birinci olmak isteyen ve başkalarına karşı kendini ispat etmek

Bir varmış, bir yokmuş. Bir vakitler, yeryüzünün derinliklerinde, gizemli bir krallık olan Cüceler Kozmosu bulunurmuş. Bu krallıkta cüceler, tabiatla ahenk içinde yaşar, sihirli bahçelerde çalışır ve geceleyin parlayan taşlarla dolu madenlerde eğlenceli oyunlar oynarlarmış. Cüceler Evreni’nin en kıymetli özelliği ise, her gece gökyüzünü aydınlatan sihirli bir ışıkmış. Bu ışık, yalnızca cücelerin görebildiği bir ışıkmış ve

Emir’in Denizaltı Macerası Masalı: Bir varmış, bir yokmuş. Bir vakitler, uzak diyarların birinde, denizin kıyısında küçücük bir kasaba varmış. Bu kasabada, denizi herkesten çok seven Buyruk isminde bir çocuk yaşarmış. Buyruk küçük yaşlardan itibaren, denizin altındaki gizemli dünyayı keşfetmeyi hayal eder, derinliklerde gizli kalmış sırların ne olabileceğini düşünürmüş. Saatlerce kıyıda oturur, denizin durmaksızın kıyıya vurduğu

Bir varmış, bir yokmuş. Bir vakitler Uğur isminde meraklı, sevinçli bir çocuk varmış. Uğur, büyük bir kentte ailesiyle birlikte yaşarmış. Her sabah erkenden kalkar, okuluna masraf, sokaklarda otomobillerin sesini duyar ve parkta arkadaşlarıyla oynarmış. Kentteki hayat çok süratli ve gürültülüymüş. Herkes bir yerlere koşturur, binalar çok büyük olurmuş. Uğur da bu hayata alışmış lakin bazen

Gizli Cipsler Büyük Dersler Masalı: Bir varmış, bir yokmuş. Gökyüzünün her sabah masmavi olduğu, ağaçların yemyeşil yapraklarla dolu olduğu, kuşların müzikler söylediği bir kasabada, Kerem isminde sempatik bir çocuk yaşarmış. Kerem, oyun oynamayı, arkadaşlarıyla vakit geçirmeyi ve en çok da tatlı yemeyi severmiş. Tatlılar, cipsler ve şekerlemeler onun en büyük zaafıymış. Kerem’in annesi ise sağlıklı

Bir varmış, bir yokmuş. Bir vakitler küçük bir kasabanın tatlı bir mahallesinde, Defne isminde meraklı ve yaratıcı bir kız çocuğu yaşarmış. Defne’nin en büyük hayali, bir gün kendi hikâyelerini yazıp insanlara anlatmakmış. Fakat Defne ne vakit yazmaya başlasa, ya bir söz eksik kalır ya da cümleleri istediği üzere olmazmış. Bu yüzden bir gün annesine dönüp,

Bir varmış, bir yokmuş. Önce vakit içinde, kalbur saman içinde, yemyeşil ormanların ve masmavi göllerin bulunduğu bir ülkede küçük bir kasaba varmış. Bu kasabada, sevgi dolu bir aile yaşarmış: Anne Ayşe, baba Mehmet ve küçük kızları Elif. Elif, meraklı gözleri ve kocaman hayalleri olan bir çocukmuş. En çok sevdiği şey ise ışıklarmış; yıldızların parıltısı, ateşböceklerinin

Bir zamanlar, uzaklarda, rüya gibi bir kasabada, Ayışığı adında tatlı mı tatlı bir kız yaşarmış. Ayışığı, adı gibi parlak ve neşeliydi, ama en çok gökyüzünü severdi. Geceleri, gökyüzüne bakarken, yıldızların dans ettiğini hayal eder ve onlarla sohbet etmek isterdi. O kadar çok yıldızın var olduğunu biliyor, her birinin farklı bir hikaye anlattığını hayal ediyordu. Ama Ayışığı’nın en büyük hayali, bir …